सिधई खतनियाची मजेदार मुलगी टिलाका आहे. घाटमौरी तिलकाने तिच्या काका आणि काकूंसह सामान्य जीवन जगले. त्याचे वडील एक श्रीमंत, बौद्धिक व्यक्ती होते. त्यांच्या मृत्यूनंतर भुदरला टिल्काची जबाबदारी घ्यावी लागली. ती लहानपणापासूनच तिला वाढवत आहे. तो अठरा वर्षांचा होताच टिल्काच्या देखाव्याची बातमी आजूबाजूला पसरली. ही बातमी स्कॉट शाहच्या कानावर आली आणि त्यांनी भुदरने तिलकाशी निंदा करुन लग्न करण्याची व्यवस्था केली. ‘नोकरी मिळविण्याचे बरेच मार्ग आहेत, परंतु सर्वात महत्वाची गोष्ट म्हणजे नोकरी मिळवणे. नोकरी मिळविण्याचे बरेच मार्ग आहेत, परंतु सर्वात महत्त्वाची गोष्ट म्हणजे नोकरी मिळवणे. अजली, तिलकाई यांना पुरुष समाजाच्या जाळ्यातून कसे मोडता येईल हे माहित नव्हते. नवीन जागा पाहण्याच्या आशेने टिल्का भुदरबरोबर जाण्यास तयार होता. ती घराच्या भिंतीभोवती मोठी झाली आणि तिला समाजाबद्दल काहीही समजत नाही
तिच्यासाठी लक्ष्मीनाथ बेझब सामान्य आहे. म्हणून हे पात्र सर्वसाधारणपणे बेझबरुह यांनी सादर केले आहे. पण नंतर, सर्व काही पाहून आणि ऐकून टिल्का शरीरात आला. बापिरमने तिला साहिबच्या तलवारीत पडण्यापासून वाचविण्यात यश मिळविले. जोक्तलीला परत आल्यानंतर टिकाका देवाची उपासना करण्यास आनंद झाला, इतरांचे फायदे, इतरांचे फायदे, धर्म आणि इतरांचे पवित्रता. या पात्राला थोड्या काळासाठी प्रकाशात आणले गेले आहे परंतु कथा टिळकाभोवती आहे. विधवाशिवाय या कथेला काही अर्थ नाही. शेवटी, ‘पटमुगी’ प्रमाणेच तिलका आपले जीवन जगण्याच्या उद्देशाने शोधत आहे. म्हणून ते स्थिर वर्णांच्या गटात ठेवले जाऊ शकत नाही.
बेझबरुआला हे दाखवायचे आहे की तेथे लक्ष्मीनाथ बेझबकर आहे. या संदर्भात कथाकार पूर्णपणे यशस्वी आहे. म्हणूनच, खतनियाच्या अनुपस्थितीत घराची संपूर्ण जबाबदारी घेणे महत्वाचे आहे आणि हे कुटुंब अन्याय होण्यास अयोग्य नाही. मालकास त्याच्या शब्दांनुसार मारहाण केली जाते आणि संकटाच्या वेळी बालपणापासूनच त्याला मिळालेल्या भूमीची सुटका करण्याचा प्रयत्न करीत आहे. “मी वडीलधा of ्यांच्या हातात किंवा अनावश्यकपणे जन्माला आलो आहे, परंतु मी लेटो, थप्पड, थप्पड खाण्यासाठी जन्मलो आहे. माझ्या लहान वडिलांनो, माझे ऐका. आपण या विद्वानांचे हे काम सोडले आणि आज आपल्या पत्नीला आणि भटिजीला या नरकातून घ्या. जगात धर्म अजिबात अदृश्य झाला नाही. ” हे काही उदासीन, साध्या विचारसरणीच्या सामाजिक सुधारकांमुळे आहे ज्यांनी आपले जीवन इतरांना समर्पित केले आहे. कथेत, बेझबरुआने एक आनंदी समाप्ती आणि समस्येचे निराकरण करण्याचा मार्ग केला आहे.
Language_(Marathi)