Саволро ба суроғаи № 19 нигаред
Зарурати арзёбӣ дар ҷараёни таълим:
Арзёбӣ талаботи махсусест дар раванди таълими таълимӣ ва миқёси он дар соҳаи маориф хеле васеъ аст. Машқи ягонаи нокомӣ дар раванди расмии таҳсил муайян карда мешавад. Ин маънои онро дорад, ки истифодаи раванди арзёбӣ барои муайян кардани сифати фаъолиятҳои мухталиф дар раванди таълимӣ муҳим аст. Раванди арзёбӣ инчунин барои таҳлили функсияҳои гуногуни ҷараёни таълим истифода мешавад. Ғайр аз он, раванди таҳияи барномаҳои таълимӣ ва дараҷаи ба даст овардани ҳадафҳои таълимӣ мусоидат мекунад. Истифодаи раванди арзёбӣ низ барои ба даст овардани дониши илмӣ дар бораи он, ки донишҷӯён ё дар кадом соҳаҳо мушкилоти онҳо алоқаманд боқӣ мемонанд. Аммо, дониш ё натиҷаҳо, ки тавассути баҳодиҳӣ ба даст оварда мешаванд, танҳо дар сурати зарурӣ барои арзёбии воқеии донишҳо аз ҷониби донишҷӯён истифода мешаванд.
Арзёбии самаранок арзёбӣ аст, ки огоҳона азхуд мекунад, ки чӣ қадар донишҷӯён фаҳмиданд ё ҷанбаҳои мушкилоти онҳо бо мақсади ба даст овардани онҳо ба муҳити синфҳо алоқаманд карда мешаванд. Арзёбии самаранок арзёбӣ аст, ки пас аз омӯзиши мунтазами таълимоти мушаххас бо мақсади мушаххас донишҳои мушаххаси донишҷӯён ё сифатҳои ба даст овардашударо фаъолона санҷад. Дар таҳсилоти расмӣ, ҳадафҳои раванди таълим ва баҳогузорӣ ё арзёбии дониш таълимоти донишҳо алоқаманданд. Ба ибораи дигар, яке аз ин вазифаҳо аз дигараш ҷудо карда намешаванд. Арзёбӣ дар таҳсилоти расмӣ барои муайян кардани сифати раванди таълим, тавре ки самаранокии донишҳои омӯзиши хонандагон ва хатм накардани раванди таълимро чен карда метавонад, ин як қадами таълимӣ мебошад. Language: Tajik