Liberalen radialen en conservatieven van India

Een van de groep die de samenleving leek te veranderen, waren de liberalen. Liberalen wilden een natie die alle religies tolereerde. We moeten niet vergeten dat op dit moment Europese staten meestal het infavour van de ene of de andere religie hebben gediscrimineerd (Groot -Brittannië was de voorkeur aan de kerk van Engeland, Oostenrijk en Spanje de voorkeur aan de katholieke kerk). Liberalen verzetten zich ook tegen de ongecontroleerde kracht van dynastieke heersers. Ze wilden de rechten van individuen tegen overheden beschermen. Zij pleitten voor een vertegenwoordiger, gekozen parlementaire regering, onderworpen aan wetten geïnterpreteerd door een goed opgeleide rechterlijke macht die onafhankelijk was van heersers en ambtenaren. Ze waren echter geen ‘Democraten’. Ze geloofden niet in de universele franchise voor volwassenen, dat wil zeggen het recht van elke burger om te stemmen. Ze vonden dat mannen voornamelijk de stemming zouden moeten hebben. Ze wilden ook niet de stemming voor vrouwen.

Radicals daarentegen wilden een natie waarin de overheid gebaseerd was op de meerderheid van de bevolking van een land. Veel ondersteunde suffragette -bewegingen van vrouwen. In tegenstelling tot liberalen verzetten ze zich tegen de privileges van grote landeigenaren en rijke fabriekseigenaren. Ze waren niet tegen het bestaan ​​van privé -eigendom, maar hielden een hekel aan concentratie van eigendom in handen van enkele.

Conservatieven waren tegen radicalen en liberalen. Na de Franse revolutie hadden zelfs conservatieven echter hun gedachten geopend voor de noodzaak van verandering. Eerder, in de achttiende eeuw, waren conservatieven over het algemeen tegen het idee van verandering. Tegen de negentiende eeuw aanvaardden ze dat enige verandering onvermijdelijk was, maar geloofden dat het verleden moest worden gerespecteerd en verandering moest worden veroorzaakt door een langzaam proces.

Dergelijke verschillende ideeën over maatschappelijke verandering botsten tijdens de sociale en politieke onrust die volgde op de Franse revolutie. De verschillende pogingen tot revolutie en nationale transformatie in de negentiende eeuw hielpen bij het definiëren van zowel de grenzen als het potentieel van deze politieke neigingen.

  Language: Dutch

Science, MCQs