Τα πρώτα εργοστάσια στην Αγγλία ήρθαν από τη δεκαετία του 1730. Αλλά μόνο στα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα πολλαπλασιάστηκε ο αριθμός των εργοστασίων.
Το πρώτο σύμβολο της νέας εποχής ήταν το βαμβάκι. Η παραγωγή του ανέβηκε στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα. Το 1760 η Βρετανία εισήγαγε 2,5 εκατομμύρια λίβρες ακατέργαστου βαμβακιού για να τροφοδοτήσει τη βιομηχανία βαμβακιού της. Μέχρι το 1787 η εισαγωγή αυτή αυξήθηκε στα 22 εκατομμύρια λίρες. Αυτή η αύξηση συνδέθηκε με μια σειρά αλλαγών εντός της διαδικασίας παραγωγής. Ας δούμε σύντομα μερικά από αυτά.
Μια σειρά εφευρέσεων τον δέκατο όγδοο αιώνα αύξησε την αποτελεσματικότητα κάθε βήματος της παραγωγικής διαδικασίας (καρφίτσα, στρίψιμο και περιστροφή και κύλιση). Ενίσχυαν την έξοδο ανά εργαζόμενο, επιτρέποντας σε κάθε εργαζόμενο να παράγει περισσότερα και κατέστησαν δυνατή την παραγωγή ισχυρότερων νημάτων και νημάτων. Τότε ο Richard Arkwright δημιούργησε το βαμβάκι. Μέχρι αυτή τη φορά, όπως είδατε, η παραγωγή υφάσματος εξαπλώθηκε σε όλη την ύπαιθρο και πραγματοποιήθηκε μέσα στα νοικοκυριά του χωριού. Αλλά τώρα, τα δαπανηρά νέα μηχανήματα θα μπορούσαν να αγοραστούν, να ρυθμιστούν και να διατηρηθούν στο μύλο. Μέσα στο μύλο όλες οι διαδικασίες συγκεντρώθηκαν κάτω από μια στέγη και διαχείριση. Αυτό επέτρεψε μια πιο προσεκτική εποπτεία για τη διαδικασία παραγωγής, ένα ρολόι πάνω από την ποιότητα και τη ρύθμιση της εργασίας, που όλα ήταν δύσκολο να γίνει όταν η παραγωγή ήταν στην ύπαιθρο.
Στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα, τα εργοστάσια έγιναν όλο και περισσότερο ένα οικείο μέρος του αγγλικού τοπίου. Έτσι ορατό ήταν οι επιβλητικοί νέοι μύλοι, έτσι μαγικά φαινόταν να είναι η δύναμη της νέας τεχνολογίας, ότι οι συγχρόνοι ήταν εκθαμβωμένοι. Συγκεντρώθηκαν την προσοχή τους στους μύλους, σχεδόν ξεχνώντας τα βακτηρίδια και τα εργαστήρια όπου η παραγωγή συνεχίστηκε.
Language: Greek