Καθώς οι διαμαρτυρίες και οι αγώνες κατά του απαρτχάιντ είχαν αυξηθεί, η κυβέρνηση συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσαν πλέον να κρατήσουν τους μαύρους κάτω από την κυριαρχία τους μέσω της καταστολής. Το λευκό καθεστώς άλλαξε τις πολιτικές του. Οι νόμοι που εισάγουν διακρίσεις καταργήθηκαν. Η απαγόρευση των πολιτικών κομμάτων και των περιορισμών στα μέσα μαζικής ενημέρωσης αρνήθηκαν. Μετά από 28 χρόνια φυλάκισης, ο Nelson Mandela βγήκε από τη φυλακή ως ελεύθερος άνδρας. Τέλος, στα μεσάνυχτα της 26ης Απριλίου 1994, το νέο
Η εθνική σημαία της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής ξεδιπλώθηκε με τη σήμανση της νέας δημοκρατίας στον κόσμο. Η κυβέρνηση του απαρτχάιντ έληξε, ανοίγοντας το δρόμο για τη δημιουργία μιας πολυ-φυλετικής κυβέρνησης.
Πώς συνέβη αυτό; Ας ακούσουμε τον Mandela, τον πρώτο πρόεδρο αυτής της νέας Νότιας Αφρικής, σε αυτή την εξωσχολική μετάβαση:
“Οι ιστορικοί εχθροί κατάφεραν να διαπραγματευτούν μια ειρηνική μετάβαση από το απαρτχάιντ στη δημοκρατία ακριβώς επειδή ήμασταν διατεθειμένοι να δεχτούμε την εγγενή ικανότητα για την καλοσύνη στο άλλο.
Μετά την εμφάνιση της νέας δημοκρατικής Νότιας Αφρικής, οι μαύροι ηγέτες έκαναν έκκληση σε συναδέλφους μαύρους για να συγχωρήσουν τους λευκούς για τις φρικαλεότητες που είχαν διαπράξει ενώ βρίσκονταν στην εξουσία. Είπαν ότι ας οικοδομήσουμε μια νέα Νότια Αφρική με βάση την ισότητα όλων των φυλών και των ανδρών και των γυναικών, στις δημοκρατικές αξίες, την κοινωνική δικαιοσύνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το κόμμα που κυβερνούσε μέσα από την καταπίεση και τις βάναυσες δολοφονίες και το κόμμα που οδήγησε την ελευθερία. Ο αγώνας κάθισε μαζί για να καταρτίσει ένα κοινό σύνταγμα.
Μετά από δύο χρόνια συζήτησης και συζήτησης βγήκαν με ένα από τα καλύτερα συντάγματα που είχε ποτέ ο κόσμος. Το σύνταγμα αυτό έδωσε στους πολίτες του τα πιο εκτεταμένα δικαιώματα που διατίθενται σε οποιαδήποτε χώρα. Μαζί, αποφάσισαν ότι κατά την αναζήτηση μιας λύσης στα προβλήματα, κανείς δεν πρέπει να αποκλειστεί, κανείς δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως δαίμονας. Συμφώνησαν ότι όλοι πρέπει να γίνουν μέρος της λύσης, ό, τι και αν θα μπορούσαν να έχουν κάνει ή να εκπροσωπούνται στο παρελθόν. Το προοίμιο του Συντάγματος της Νότιας Αφρικής (βλ. Σελίδα 28) συνοψίζει αυτό το πνεύμα.
Το Σύνταγμα της Νότιας Αφρικής εμπνέει τους Δημοκρατικούς σε όλο τον κόσμο. Ένα κράτος που καταγγέλθηκε από ολόκληρο τον κόσμο μέχρι το 1994 ως το πιο αντιδημοκρατικό θεωρείται τώρα ως πρότυπο δημοκρατίας. Αυτό που έκανε αυτή την αλλαγή ήταν η αποφασιστικότητα του λαού της Νότιας Αφρικής να συνεργαστεί, να μεταμορφώσει τις πικρές εμπειρίες στη δέσμευση κόλλα ενός έθνους ουράνιου τόξου. Μιλώντας στο Σύνταγμα της Νότιας Αφρικής, ο Μαντέλα είπε:
“Το Σύνταγμα της Νότιας Αφρικής μιλάει τόσο για το παρελθόν όσο και για το μέλλον, αφενός, είναι ένα επίσημο σύμφωνο στο οποίο εμείς, ως Νοτιοαφρικανοί, δηλώνουμε ο ένας στον άλλο ότι δεν θα επιτρέψουμε ποτέ την επανάληψη του ρατσιστικού μας, της βίαιης και της καταπιεστικής παρελθόν. Language: Greek