कारखाना आवश्यक छ। कारखानाहरूको विस्तारको साथ, यो माग बढ्यो। 1 190 01 मा, त्यहाँ its 584,000 कामदार थिए। 1 194 .6 सम्ममा 2,433363636363600 भन्दा बढी थियो। कामदारहरू कहाँबाट आए?
अधिकांश औद्योगिक क्षेत्र कामदारहरूले जिल्लाबाट आएका थिए। किसानहरू र कारीगरहरू गाउँमा कुनै काम नभएको भेटिएन। औद्योगिक केन्द्रहरूमा काम गर्ने खोजीमा गए। 1 11 11 मा 1 11 11 मा, 1 11 11 मा, 1 11 11 मा, 1 11 11 मा ramnagiri को म्युनाडियरी जिल्ला रनपुरले कानापुरका गाउँबाट धेरै जसो उनीहरूको अधिकांश कपडाहरूको हातबाट कनापुरको जनसंख्या पारे। प्राय: जसो मिलहरू गाउँ र शहरको बीचमा सरे र फसलरहरू र चाडहरूमा उनीहरूको गाउँ घर फर्किए।
समय बित्दै जाँदा, रोजगार फैलावटको खबर अनुसार, मिलमा कामको आशामा कामदारहरूले ठूलो दूरी यात्रा गरे। उदाहरणका लागि संयुक्त राज्य अमेरिका बाट, तिनीहरू बम्बई मिल मिल किटेको मिलमा काम गर्न गए र कलकत्ताको जूट मिलहरूमा।
कामहरू प्राप्त गर्दै जब मिलहरू बढ्दै गयो र मजदुरहरूको लागि माग बढेको भए पनि। कार्यहरू खोज्ने संख्याहरू सँधै उपलब्ध थिए। मिलमा प्रवेश पनि प्रतिबन्धित थियो। उद्योगपतिहरूले नयाँ भर्तीहरू प्राप्त गर्न प्राय: एक कामबर चलाए। प्राय: जसो केसबखान पुरानो र भरोसायोग्य कामदार थियो। उसले आफ्नो गाउँबाट मानिसहरूलाई भेट्यो, यसले तिनीहरूलाई शहरमा बसोबास गर्न मद्दत गर्यो र उनीहरूलाई संकटको बेलामा उनीहरूलाई पैसा प्रदान गर्यो। यसैले केही अधिकार र शक्ति भएको एक व्यक्ति बन्न। उनले आफ्नो पक्षमा पैसा र उपहारका माग गर्न थाले र कामदारहरूको जीवन नियन्त्रण गर्न थाले।
समयको साथ कारखाना कामदारहरूको संख्या। जे होस्, तपाईले देख्नुहुने जाँदा, तिनीहरू कुल औद्योगिक कार्यबलमको सानो अनुपात थिए।
Language: Nepali