கன்சர்வேடிவ் ஆட்சிகள் தங்கள் அதிகாரத்தை பலப்படுத்த முயன்றபோது, தாராளமயம் மற்றும் தேசியவாதம் ஆகியவை ஐரோப்பாவின் பல பிராந்தியங்களான இத்தாலிய மற்றும் ஜேர்மன் நாடுகள், ஒட்டோமான் பேரரசு, அயர்லாந்து மற்றும் போலந்தின் மாகாணங்கள் போன்ற பல பிராந்தியங்களில் புரட்சியுடன் பெருகிய முறையில் தொடர்புடையவை. இந்த புரட்சிகள் படித்த நடுத்தர வர்க்க உயரடுக்கைச் சேர்ந்த தாராளவாத-தேசியவாதிகள் தலைமையில் இருந்தன, அவர்களில் பேராசிரியர்கள், பள்ளி ஆசிரியர்கள், எழுத்தர்கள் மற்றும் வணிக நடுத்தர வர்க்க உறுப்பினர்கள் இருந்தனர்.
முதல் எழுச்சி ஜூலை 1830 இல் பிரான்சில் நடந்தது. 1815 க்குப் பிறகு கன்சர்வேடிவ் எதிர்வினையின் போது ஆட்சிக்கு மீட்டெடுக்கப்பட்ட போர்பன் மன்னர்கள், இப்போது தாராளவாத புரட்சியாளர்களால் தூக்கி எறியப்பட்டனர், அவர் லூயிஸ் பிலிப்புடன் ஒரு அரசியலமைப்பு முடியாட்சியை நிறுவினார். ‘பிரான்ஸ் தும்மும்போது, ஐரோப்பாவின் மற்ற பகுதிகள் குளிர்ச்சியைப் பிடிக்கின்றன. “ஜூலை புரட்சி பிரஸ்ஸல்ஸில் ஒரு எழுச்சியைத் தூண்டியது, இது பெல்ஜியம் நெதர்லாந்தின் ஐக்கிய இராச்சியத்திலிருந்து விலகிச் செல்ல வழிவகுத்தது.
ஐரோப்பா முழுவதும் படித்த உயரடுக்கினரிடையே தேசியவாத உணர்வுகளை அணிதிரட்டிய ஒரு நிகழ்வு கிரேக்க சுதந்திரப் போர். கிரீஸ் பதினைந்தாம் நூற்றாண்டிலிருந்து ஒட்டோமான் பேரரசின் ஒரு பகுதியாக இருந்தது. ஐரோப்பாவில் புரட்சிகர தேசியவாதத்தின் வளர்ச்சி 1821 இல் தொடங்கிய கிரேக்கர்களிடையே சுதந்திரத்திற்கான ஒரு போராட்டத்தைத் தூண்டியது. கிரேக்கத்தில் தேசியவாதிகள் நாடுகடத்தப்பட்ட மற்ற கிரேக்கர்களிடமிருந்தும், பண்டைய கிரேக்க கலாச்சாரத்திற்கு அனுதாபங்களைக் கொண்ட பல மேற்கு ஐரோப்பியர்களிடமிருந்தும் ஆதரவைப் பெற்றனர். கவிஞர்களும் கலைஞர்களும் கிரேக்கத்தை ஐரோப்பிய நாகரிகத்தின் தொட்டிலாக பாராட்டினர் மற்றும் ஒரு முஸ்லீம் சாம்ராஜ்யத்திற்கு எதிரான போராட்டத்தை ஆதரிப்பதற்காக பொதுக் கருத்தை அணிதிரட்டினர். ஆங்கிலக் கவிஞர் லார்ட் பைரன் நிதியை ஏற்பாடு செய்து பின்னர் போரில் போராடச் சென்றார், அங்கு அவர் 1824 இல் காய்ச்சலால் இறந்தார். இறுதியாக, 1832 ஆம் ஆண்டின் கான்ஸ்டான்டினோப்பிள் ஒப்பந்தம் கிரேக்கத்தை ஒரு சுதந்திர தேசமாக அங்கீகரித்தது. Language: Tamil