Snein om 1890, Surontiko Samin fan Randubatung Village, in teak bosk doarp, begon de fraach fan steat eigendom fan ‘e bosk fan’ e bosk. Hy bewearde dat de steat de wyn net oanmakke hie, wetter, ierde en hout, dus it koe it net hawwe. Gau ûntwikkele in wiidferspraat beweging. Under dejingen dy’t holpen te organisearjen wiene it samers fan Samin. Tsjin 1907 wiene 3.000 famyljes nei syn ideeën. Guon fan ‘e Samynisten protesteare troch op har lân te lizzen doe’t it Nederlânske kaem om it te ûndersiikjen, wylst oaren wegeren belestingen as boetes of boetes of arbeid te beteljen of arbeid te beteljen of arbeid.
Boarn g
Dirk van Hogendorp, in offisjele bedriuw fan ‘e Feriene Steaten Yndia yn Colonial Java sei:
‘Bataviërs! Wês ferbjustere! Harkje mei ferwûndering wat ik moat kommunisearje. Us floets wurde ferneatige, ús hannels oerweldiget, ús navigaasjeto, wy keapje om te bringen mei ûnbidige skrikken, houtgebiet fan ‘e Noardlike materialen, en op Java ferlitte wy Warlik en Mercantile Squadrons mei har woartels yn’ e grûn. Ja, de bosken fan Java hawwe hout genôch om in koarte tiid te bouwen om in koarte tiid te bouwen, lykas wy nettsjinsteande alle (it snijden) de bosken fan Java groeie sa hurd, en soe wêze ûnútputlik ûnder goede soarch en management. ‘
Dirk van Hogendorp, sitearre yn Peluso, rike bosken, earme minsken, 1992. Language: West Frisian