W dziewiętnastym wieku, kiedy stało się ważne, aby kontrolować terytorium, a nie tylko ludzi, holenderskie przepisy leśne w Javie, ograniczając dostęp wieśniaków do lasów. Teraz drewno można było wyciąć tylko w określonych celach, tworząc łodzie rzeczne lub budować domy, reklamy tylko z określonych lasów pod bliskim nadzorem. Wieśniacy zostali ukarani za pastwisko bydła na młodych stojakach, transport OD bez pozwolenia lub podróżowanie na leśne reklamy z wózkami konnymi lub bydłem.
Podobnie jak w Indiach, potrzeba zarządzania lasami do budowy i kolei doprowadziła do wprowadzenia służby leśnej. W 1882 r. 280 000 śpiących zostało wyeksportowanych z samej Javy. Jednak wszystko to wymagało siły roboczej, aby przeciąć drzewa, przetransportować kłody i przygotować podkłady. Holendrzy najpierw nałożyli czynsze na uprawę ziemi w lesie, a następnie zwolnili niektóre wioski z tych czynszów, jeśli wspólnie pracują, aby zapewnić bezpłatną pracę i bawoły do cięcia i transportu drewna. Było to znane jako system Blandongdiensten. Później zamiast zwolnienia czynszu, leśni wieśniacy otrzymali małe zarobki, ale ich prawo do uprawy gruntów leśnych było ograniczone. Language: Pali