Rêza kolonyal û Jiyana Pastoral li Hindistanê

Rêza kolonyal û Jiyana Pastoral li Hindistanê

Di bin serweriya kolonyalîst de, jiyana pastorîstan bi dramatîk guherîn. Zeviyên giyayê wan şil bûn, tevgerên wan hate rêz kirin, û dahatên ku neçar bûn ku zêde bikin. Dezgeha wan a çandiniyê red kir û bazirganî û bazirganên wan bi dijwarî bandor bûn. Çawa?

Pêşîn, dewleta kolonyalîst dixwest ku hemî axên gêrîkan veguhezîne nav zeviyên çandî. Dahata axê yek ji çavkaniyên sereke yên darayî bû. Bi berfirehkirina çandiniyê dikare berhevoka dahata xwe zêde bike. Ew di heman demê de dikare bêtir jute, pembû, genim û hilberîna çandinî ya din a ku li Englandngilîztan hewce bû, hilberîne. Ji karbidestên dagirkeriyê re hemî axa nehsandî xuya bû ku bêparastin e: ew ne dahat û ne jî hilberîna çandinî hilberand. Ew wekî ‘zeviya winda’ hate dîtin ku hewce bû ku di bin çandiniyê de were dîtin. Ji nîvê sedsala nîv-nozdeh, qaîdeyên zeviyên zeviyê li deverên cihêreng ên welêt hatin qewirandin. Ji hêla van qaîdeyan ve erdên nehsandî hatin girtin û ji bo hilbijartina kesan hatine dayîn. Van kesan ji bo çareserkirina van axan, ev kesayetiyên cûda hatin dayîn. Hin ji wan di nav deverên nû yên zelal de serokên gund hatine çêkirin. Li pir deveran erdên ku têne girtin bi rastî traksên ku bi rêkûpêk ji hêla pastoralîst ve hatine bikar anîn. Ji ber vê yekê berfirehkirina çandiniyê bi neçarî wateya hilweşîna berê û pirsgirêkek ji bo pastoralîst.

Ya duyemîn, heya nîvê sedsala nîv-nozdeh, kiryarên daristanên cihêreng jî di parêzgehên cûda de têne pejirandin. Bi vî rengî van daristanên ku daristanek hêja ya ku wekî Deodar an Salek hilberandî hilberandiye ‘Reserve kirin. No pastorîst destûr neda ku bigihîje van daristanan. Daristanên din wekî ‘parastî’ hatin binav kirin. Di van de, hin mafên gêrîkên xwerû yên pastorîstan hatin dayîn lê tevgerên wan bi tundî hatin sînorkirin. Karbidestên dagirkeriyê bawer bûn ku gêrîkan sapling û xortên darên darên ku li ser daristana daristanê germ kirin hilweşand. Kevir li ser saplings û guleyan xistin. Vê yekê pêşiya darên nû ji mezinbûnê girt.

Van kiryarên daristanê jiyana pastorîstan guhert. Naha ew nehiştin ku derbasî gelek daristanên ku berê ji bo xwedîkirina heywanên xwe hatine peyda kirin. Hîn jî li deverên ku ew ketin têketinê, tevgerên wan hatine rêz kirin. Pêwîstiya wan ji bo ketinê hewce kir. Dema têketinê û çûyîna wan bû

Sourceavkanî c

 H.S. Gibson, cîgirê konservatora daristanan, Darjeeling, di 1913 de nivîsand; … Dawîn ku ji bo Grazing tê bikar anîn nikare ji bo armancek din were bikar anîn û nekare ku daristan û sotemenî bide, ku hilberîna daristanên sereke yên sereke ye

Çalakî

Li ser girtina bendavan ji stûna stûnê şîroveyek binivîsin:

➤ A Forester

➤ a pastoralist

Peyvên nû

Mafên xwerû – Mafên ku mirov ji hêla xwerû û kevneşopî ve hatî destnîşankirin, û hejmara rojên ku ew dikarin li daristanê derbas bikin sînorkirî bû. Heke makarekî peyda nebe êdî nekare li deverek bimîne, giyayê succulent û binê daristanê di nav daristanê de bû. Diviya ku ew bar bikin ji ber ku beşa daristanên daristanên ku ji wan re destûr dane, niha jiyana xwe hukum kir. Destûr di demên ku ew dikarin di nav daristanekê de bi zagonî werin destnîşan kirin. Ger ew berbiçav kirin ew ji cezayan berpirsiyar bûn.

Sêyemîn, rayedarên Britishngilîz ji mirovên nomadîk re guman bûn. Wan ji ber ku li gundên xwe yên li gundên xwe yên mobîl û bazirganên xwe bigirîn, û her demên ku li deverên xwe yên rûniştinê guhartin, her dem di lêgerîna li ser pastên baş de, li ser nifûsa kolonyalîst geriyan. Wan dixwest ku mirovên gundî li gundan, li cihên maqûl ên bi mafên diyarkirî yên li ser erdên taybetî re bijîn. Nifûsa wiha hêsan e ku meriv nas bike û kontrol bike. Yên ku bi cî bûn, wekî aşitî û qanûn hate dîtin; Yên ku ji nomadîk bûn sûcdar bûn. Di sala 1871-an de, hukumeta dagirker li Hindistanê Qanûna eşîrên sûcdar derbas kir. Bi vê kiryarê gelek civakên karmendê, bazirgan û pastorîstan wekî eşîrên sûc hatine kategorîz kirin. Ew diyar bûn ku ji hêla xwezayî û jidayikbûnê ve sûcdar bin. Piştî ku ev çalakî bi zorê hat, li bendê bû ku ev civak tenê di cîbecîkirina gundan de bijîn. Ew ne hiştin ku bêyî destûrê dernekevin derve. Polîsê gund li ser wan çavdêriyek domdar girt.

Faremîn, da ku dahata dahata xwe berfireh bike, hukûmeta kolonyalîst ji her çavkaniya mimkun a bacê re geriya. Ji ber vê yekê baca li ser axê, li ser ava kanal, li ser xwê, li ser tiştên bazirganî, û hem jî li ser heywanan hate ferz kirin. Pastoralîst neçar bûn ku bacê li ser her heywanek ku ew li ser axan geriyan bidin. Di piraniya traktên pastor ên Hindistanê de, baca gêrîk di sedsala nîv-nozdeh de hate danîn. Bacê her serê serê xwe bi lez çûbû û pergala berhevkirinê bi bandor hate çêkirin. Di dehsalan de di navbera 1850 û 1880 de mafê berhevkirina bacê ji bo peykeran hate dayîn. Van peykeran hewl dan ku baca bilind derxînin holê ku ew dikarin pereyên wan bidin ku wan ji dewletê re peyda bikin û bi qasî ku ey di nav salê de qezenc bikin qezenc bikin. Ji hêla 1880-an ve hukûmet dest bi baca baca rasterast ji pastoristanan kir. Her yek ji wan jî derbas bû. Ji bo têkevin traktek graz, pêdivî ye ku meriv destê xwe bide Pass û bacê bide hejmara serê heywanan ku wî hebû û mûçeya xwe li ser pasê bû.

Sourceavkanî D

Di salên 1920-an de, komîsyonek padîşah li ser çandiniyê ragihand:

‘Zêdetir devera ku ji bo Grazînê heye bi dirêjahiya li binê çandiniyê, dirêjkirina avahiyên avdanê, ji bo nimûne, parastin, pîşesazî û çandiniyên ezmûnî yên çandiniyê, bi rê ve çûye. [Now] Breeders zehmet e ku merivên mezin mezin bike. Bi vî rengî dahatên wan daketin. Qalîteya heywanên wan xirabtir bûye, standardên parêzî ketiye û bêserûber zêde bûye. ‘”Rapora Komîsyona Royal Agricultureandiniyê li Hindistanê, 1928.

Çalakî

Bifikirin ku hûn di salên 1890-an de dijîn. Hûn girêdayî civakek pastorîst û karmendên nomadîk in. Hûn fêr dibin ku hukûmetê civata we wekî eşîrek sûcdar ragihand.

 Bi kurtasî tiştê ku hûn hest û kirine bikin.

daxwaznameyek ji berhevkarê herêmî re çima kiryar neheq û

Rêza kolonyal û Jiyana Pastoral li Hindistanê

Di bin serweriya kolonyalîst de, jiyana pastorîstan bi dramatîk guherîn. Zeviyên giyayê wan şil bûn, tevgerên wan hate rêz kirin, û dahatên ku neçar bûn ku zêde bikin. Dezgeha wan a çandiniyê red kir û bazirganî û bazirganên wan bi dijwarî bandor bûn. Çawa?

Pêşîn, dewleta kolonyalîst dixwest ku hemî axên gêrîkan veguhezîne nav zeviyên çandî. Dahata axê yek ji çavkaniyên sereke yên darayî bû. Bi berfirehkirina çandiniyê dikare berhevoka dahata xwe zêde bike. Ew di heman demê de dikare bêtir jute, pembû, genim û hilberîna çandinî ya din a ku li Englandngilîztan hewce bû, hilberîne. Ji karbidestên dagirkeriyê re hemî axa nehsandî xuya bû ku bêparastin e: ew ne dahat û ne jî hilberîna çandinî hilberand. Ew wekî ‘zeviya winda’ hate dîtin ku hewce bû ku di bin çandiniyê de were dîtin. Ji nîvê sedsala nîv-nozdeh, qaîdeyên zeviyên zeviyê li deverên cihêreng ên welêt hatin qewirandin. Ji hêla van qaîdeyan ve erdên nehsandî hatin girtin û ji bo hilbijartina kesan hatine dayîn. Van kesan ji bo çareserkirina van axan, ev kesayetiyên cûda hatin dayîn. Hin ji wan di nav deverên nû yên zelal de serokên gund hatine çêkirin. Li pir deveran erdên ku têne girtin bi rastî traksên ku bi rêkûpêk ji hêla pastoralîst ve hatine bikar anîn. Ji ber vê yekê berfirehkirina çandiniyê bi neçarî wateya hilweşîna berê û pirsgirêkek ji bo pastoralîst.

Ya duyemîn, heya nîvê sedsala nîv-nozdeh, kiryarên daristanên cihêreng jî di parêzgehên cûda de têne pejirandin. Bi vî rengî van daristanên ku daristanek hêja ya ku wekî Deodar an Salek hilberandî hilberandiye ‘Reserve kirin. No pastorîst destûr neda ku bigihîje van daristanan. Daristanên din wekî ‘parastî’ hatin binav kirin. Di van de, hin mafên gêrîkên xwerû yên pastorîstan hatin dayîn lê tevgerên wan bi tundî hatin sînorkirin. Karbidestên dagirkeriyê bawer bûn ku gêrîkan sapling û xortên darên darên ku li ser daristana daristanê germ kirin hilweşand. Kevir li ser saplings û guleyan xistin. Vê yekê pêşiya darên nû ji mezinbûnê girt.

Van kiryarên daristanê jiyana pastorîstan guhert. Naha ew nehiştin ku derbasî gelek daristanên ku berê ji bo xwedîkirina heywanên xwe hatine peyda kirin. Hîn jî li deverên ku ew ketin têketinê, tevgerên wan hatine rêz kirin. Pêwîstiya wan ji bo ketinê hewce kir. Dema têketinê û çûyîna wan bû

Sourceavkanî c

 H.S. Gibson, cîgirê konservatora daristanan, Darjeeling, di 1913 de nivîsand; … Dawîn ku ji bo Grazing tê bikar anîn nikare ji bo armancek din were bikar anîn û nekare ku daristan û sotemenî bide, ku hilberîna daristanên sereke yên sereke ye

Çalakî

Li ser girtina bendavan ji stûna stûnê şîroveyek binivîsin:

➤ A Forester

➤ a pastoralist

Peyvên nû

Mafên xwerû – Mafên ku mirov ji hêla xwerû û kevneşopî ve hatî destnîşankirin, û hejmara rojên ku ew dikarin li daristanê derbas bikin sînorkirî bû. Heke makarekî peyda nebe êdî nekare li deverek bimîne, giyayê succulent û binê daristanê di nav daristanê de bû. Diviya ku ew bar bikin ji ber ku beşa daristanên daristanên ku ji wan re destûr dane, niha jiyana xwe hukum kir. Destûr di demên ku ew dikarin di nav daristanekê de bi zagonî werin destnîşan kirin. Ger ew berbiçav kirin ew ji cezayan berpirsiyar bûn.

Sêyemîn, rayedarên Britishngilîz ji mirovên nomadîk re guman bûn. Wan ji ber ku li gundên xwe yên li gundên xwe yên mobîl û bazirganên xwe bigirîn, û her demên ku li deverên xwe yên rûniştinê guhartin, her dem di lêgerîna li ser pastên baş de, li ser nifûsa kolonyalîst geriyan. Wan dixwest ku mirovên gundî li gundan, li cihên maqûl ên bi mafên diyarkirî yên li ser erdên taybetî re bijîn. Nifûsa wiha hêsan e ku meriv nas bike û kontrol bike. Yên ku bi cî bûn, wekî aşitî û qanûn hate dîtin; Yên ku ji nomadîk bûn sûcdar bûn. Di sala 1871-an de, hukumeta dagirker li Hindistanê Qanûna eşîrên sûcdar derbas kir. Bi vê kiryarê gelek civakên karmendê, bazirgan û pastorîstan wekî eşîrên sûc hatine kategorîz kirin. Ew diyar bûn ku ji hêla xwezayî û jidayikbûnê ve sûcdar bin. Piştî ku ev çalakî bi zorê hat, li bendê bû ku ev civak tenê di cîbecîkirina gundan de bijîn. Ew ne hiştin ku bêyî destûrê dernekevin derve. Polîsê gund li ser wan çavdêriyek domdar girt.

Faremîn, da ku dahata dahata xwe berfireh bike, hukûmeta kolonyalîst ji her çavkaniya mimkun a bacê re geriya. Ji ber vê yekê baca li ser axê, li ser ava kanal, li ser xwê, li ser tiştên bazirganî, û hem jî li ser heywanan hate ferz kirin. Pastoralîst neçar bûn ku bacê li ser her heywanek ku ew li ser axan geriyan bidin. Di piraniya traktên pastor ên Hindistanê de, baca gêrîk di sedsala nîv-nozdeh de hate danîn. Bacê her serê serê xwe bi lez çûbû û pergala berhevkirinê bi bandor hate çêkirin. Di dehsalan de di navbera 1850 û 1880 de mafê berhevkirina bacê ji bo peykeran hate dayîn. Van peykeran hewl dan ku baca bilind derxînin holê ku ew dikarin pereyên wan bidin ku wan ji dewletê re peyda bikin û bi qasî ku ey di nav salê de qezenc bikin qezenc bikin. Ji hêla 1880-an ve hukûmet dest bi baca baca rasterast ji pastoristanan kir. Her yek ji wan jî derbas bû. Ji bo têkevin traktek graz, pêdivî ye ku meriv destê xwe bide Pass û bacê bide hejmara serê heywanan ku wî hebû û mûçeya xwe li ser pasê bû.

Sourceavkanî D

Di salên 1920-an de, komîsyonek padîşah li ser çandiniyê ragihand:

‘Zêdetir devera ku ji bo Grazînê heye bi dirêjahiya li binê çandiniyê, dirêjkirina avahiyên avdanê, ji bo nimûne, parastin, pîşesazî û çandiniyên ezmûnî yên çandiniyê, bi rê ve çûye. [Now] Breeders zehmet e ku merivên mezin mezin bike. Bi vî rengî dahatên wan daketin. Qalîteya heywanên wan xirabtir bûye, standardên parêzî ketiye û bêserûber zêde bûye. ‘”Rapora Komîsyona Royal Agricultureandiniyê li Hindistanê, 1928.

Çalakî

Bifikirin ku hûn di salên 1890-an de dijîn. Hûn girêdayî civakek pastorîst û karmendên nomadîk in. Hûn fêr dibin ku hukûmetê civata we wekî eşîrek sûcdar ragihand.

 Bi kurtasî tiştê ku hûn hest û kirine bikin.

daxwaznameyek ji berhevkarê herêmî re çima kiryar neheq û

Rêza kolonyal û Jiyana Pastoral li Hindistanê

Di bin serweriya kolonyalîst de, jiyana pastorîstan bi dramatîk guherîn. Zeviyên giyayê wan şil bûn, tevgerên wan hate rêz kirin, û dahatên ku neçar bûn ku zêde bikin. Dezgeha wan a çandiniyê red kir û bazirganî û bazirganên wan bi dijwarî bandor bûn. Çawa?

Pêşîn, dewleta kolonyalîst dixwest ku hemî axên gêrîkan veguhezîne nav zeviyên çandî. Dahata axê yek ji çavkaniyên sereke yên darayî bû. Bi berfirehkirina çandiniyê dikare berhevoka dahata xwe zêde bike. Ew di heman demê de dikare bêtir jute, pembû, genim û hilberîna çandinî ya din a ku li Englandngilîztan hewce bû, hilberîne. Ji karbidestên dagirkeriyê re hemî axa nehsandî xuya bû ku bêparastin e: ew ne dahat û ne jî hilberîna çandinî hilberand. Ew wekî ‘zeviya winda’ hate dîtin ku hewce bû ku di bin çandiniyê de were dîtin. Ji nîvê sedsala nîv-nozdeh, qaîdeyên zeviyên zeviyê li deverên cihêreng ên welêt hatin qewirandin. Ji hêla van qaîdeyan ve erdên nehsandî hatin girtin û ji bo hilbijartina kesan hatine dayîn. Van kesan ji bo çareserkirina van axan, ev kesayetiyên cûda hatin dayîn. Hin ji wan di nav deverên nû yên zelal de serokên gund hatine çêkirin. Li pir deveran erdên ku têne girtin bi rastî traksên ku bi rêkûpêk ji hêla pastoralîst ve hatine bikar anîn. Ji ber vê yekê berfirehkirina çandiniyê bi neçarî wateya hilweşîna berê û pirsgirêkek ji bo pastoralîst.

Ya duyemîn, heya nîvê sedsala nîv-nozdeh, kiryarên daristanên cihêreng jî di parêzgehên cûda de têne pejirandin. Bi vî rengî van daristanên ku daristanek hêja ya ku wekî Deodar an Salek hilberandî hilberandiye ‘Reserve kirin. No pastorîst destûr neda ku bigihîje van daristanan. Daristanên din wekî ‘parastî’ hatin binav kirin. Di van de, hin mafên gêrîkên xwerû yên pastorîstan hatin dayîn lê tevgerên wan bi tundî hatin sînorkirin. Karbidestên dagirkeriyê bawer bûn ku gêrîkan sapling û xortên darên darên ku li ser daristana daristanê germ kirin hilweşand. Kevir li ser saplings û guleyan xistin. Vê yekê pêşiya darên nû ji mezinbûnê girt.

Van kiryarên daristanê jiyana pastorîstan guhert. Naha ew nehiştin ku derbasî gelek daristanên ku berê ji bo xwedîkirina heywanên xwe hatine peyda kirin. Hîn jî li deverên ku ew ketin têketinê, tevgerên wan hatine rêz kirin. Pêwîstiya wan ji bo ketinê hewce kir. Dema têketinê û çûyîna wan bû

Sourceavkanî c

 H.S. Gibson, cîgirê konservatora daristanan, Darjeeling, di 1913 de nivîsand; … Dawîn ku ji bo Grazing tê bikar anîn nikare ji bo armancek din were bikar anîn û nekare ku daristan û sotemenî bide, ku hilberîna daristanên sereke yên sereke ye

Çalakî

Li ser girtina bendavan ji stûna stûnê şîroveyek binivîsin:

➤ A Forester

➤ a pastoralist

Peyvên nû

Mafên xwerû – Mafên ku mirov ji hêla xwerû û kevneşopî ve hatî destnîşankirin, û hejmara rojên ku ew dikarin li daristanê derbas bikin sînorkirî bû. Heke makarekî peyda nebe êdî nekare li deverek bimîne, giyayê succulent û binê daristanê di nav daristanê de bû. Diviya ku ew bar bikin ji ber ku beşa daristanên daristanên ku ji wan re destûr dane, niha jiyana xwe hukum kir. Destûr di demên ku ew dikarin di nav daristanekê de bi zagonî werin destnîşan kirin. Ger ew berbiçav kirin ew ji cezayan berpirsiyar bûn.

Sêyemîn, rayedarên Britishngilîz ji mirovên nomadîk re guman bûn. Wan ji ber ku li gundên xwe yên li gundên xwe yên mobîl û bazirganên xwe bigirîn, û her demên ku li deverên xwe yên rûniştinê guhartin, her dem di lêgerîna li ser pastên baş de, li ser nifûsa kolonyalîst geriyan. Wan dixwest ku mirovên gundî li gundan, li cihên maqûl ên bi mafên diyarkirî yên li ser erdên taybetî re bijîn. Nifûsa wiha hêsan e ku meriv nas bike û kontrol bike. Yên ku bi cî bûn, wekî aşitî û qanûn hate dîtin; Yên ku ji nomadîk bûn sûcdar bûn. Di sala 1871-an de, hukumeta dagirker li Hindistanê Qanûna eşîrên sûcdar derbas kir. Bi vê kiryarê gelek civakên karmendê, bazirgan û pastorîstan wekî eşîrên sûc hatine kategorîz kirin. Ew diyar bûn ku ji hêla xwezayî û jidayikbûnê ve sûcdar bin. Piştî ku ev çalakî bi zorê hat, li bendê bû ku ev civak tenê di cîbecîkirina gundan de bijîn. Ew ne hiştin ku bêyî destûrê dernekevin derve. Polîsê gund li ser wan çavdêriyek domdar girt.

Faremîn, da ku dahata dahata xwe berfireh bike, hukûmeta kolonyalîst ji her çavkaniya mimkun a bacê re geriya. Ji ber vê yekê baca li ser axê, li ser ava kanal, li ser xwê, li ser tiştên bazirganî, û hem jî li ser heywanan hate ferz kirin. Pastoralîst neçar bûn ku bacê li ser her heywanek ku ew li ser axan geriyan bidin. Di piraniya traktên pastor ên Hindistanê de, baca gêrîk di sedsala nîv-nozdeh de hate danîn. Bacê her serê serê xwe bi lez çûbû û pergala berhevkirinê bi bandor hate çêkirin. Di dehsalan de di navbera 1850 û 1880 de mafê berhevkirina bacê ji bo peykeran hate dayîn. Van peykeran hewl dan ku baca bilind derxînin holê ku ew dikarin pereyên wan bidin ku wan ji dewletê re peyda bikin û bi qasî ku ey di nav salê de qezenc bikin qezenc bikin. Ji hêla 1880-an ve hukûmet dest bi baca baca rasterast ji pastoristanan kir. Her yek ji wan jî derbas bû. Ji bo têkevin traktek graz, pêdivî ye ku meriv destê xwe bide Pass û bacê bide hejmara serê heywanan ku wî hebû û mûçeya xwe li ser pasê bû.

Sourceavkanî D

Di salên 1920-an de, komîsyonek padîşah li ser çandiniyê ragihand:

‘Zêdetir devera ku ji bo Grazînê heye bi dirêjahiya li binê çandiniyê, dirêjkirina avahiyên avdanê, ji bo nimûne, parastin, pîşesazî û çandiniyên ezmûnî yên çandiniyê, bi rê ve çûye. [Now] Breeders zehmet e ku merivên mezin mezin bike. Bi vî rengî dahatên wan daketin. Qalîteya heywanên wan xirabtir bûye, standardên parêzî ketiye û bêserûber zêde bûye. ‘”Rapora Komîsyona Royal Agricultureandiniyê li Hindistanê, 1928.

Çalakî

Bifikirin ku hûn di salên 1890-an de dijîn. Hûn girêdayî civakek pastorîst û karmendên nomadîk in. Hûn fêr dibin ku hukûmetê civata we wekî eşîrek sûcdar ragihand.

 Bi kurtasî tiştê ku hûn hest û kirine bikin.

daxwaznameyek ji berhevkarê herêmî re çima kiryar neheq û

Rêza kolonyal û Jiyana Pastoral li Hindistanê

Di bin serweriya kolonyalîst de, jiyana pastorîstan bi dramatîk guherîn. Zeviyên giyayê wan şil bûn, tevgerên wan hate rêz kirin, û dahatên ku neçar bûn ku zêde bikin. Dezgeha wan a çandiniyê red kir û bazirganî û bazirganên wan bi dijwarî bandor bûn. Çawa?

Pêşîn, dewleta kolonyalîst dixwest ku hemî axên gêrîkan veguhezîne nav zeviyên çandî. Dahata axê yek ji çavkaniyên sereke yên darayî bû. Bi berfirehkirina çandiniyê dikare berhevoka dahata xwe zêde bike. Ew di heman demê de dikare bêtir jute, pembû, genim û hilberîna çandinî ya din a ku li Englandngilîztan hewce bû, hilberîne. Ji karbidestên dagirkeriyê re hemî axa nehsandî xuya bû ku bêparastin e: ew ne dahat û ne jî hilberîna çandinî hilberand. Ew wekî ‘zeviya winda’ hate dîtin ku hewce bû ku di bin çandiniyê de were dîtin. Ji nîvê sedsala nîv-nozdeh, qaîdeyên zeviyên zeviyê li deverên cihêreng ên welêt hatin qewirandin. Ji hêla van qaîdeyan ve erdên nehsandî hatin girtin û ji bo hilbijartina kesan hatine dayîn. Van kesan ji bo çareserkirina van axan, ev kesayetiyên cûda hatin dayîn. Hin ji wan di nav deverên nû yên zelal de serokên gund hatine çêkirin. Li pir deveran erdên ku têne girtin bi rastî traksên ku bi rêkûpêk ji hêla pastoralîst ve hatine bikar anîn. Ji ber vê yekê berfirehkirina çandiniyê bi neçarî wateya hilweşîna berê û pirsgirêkek ji bo pastoralîst.

Ya duyemîn, heya nîvê sedsala nîv-nozdeh, kiryarên daristanên cihêreng jî di parêzgehên cûda de têne pejirandin. Bi vî rengî van daristanên ku daristanek hêja ya ku wekî Deodar an Salek hilberandî hilberandiye ‘Reserve kirin. No pastorîst destûr neda ku bigihîje van daristanan. Daristanên din wekî ‘parastî’ hatin binav kirin. Di van de, hin mafên gêrîkên xwerû yên pastorîstan hatin dayîn lê tevgerên wan bi tundî hatin sînorkirin. Karbidestên dagirkeriyê bawer bûn ku gêrîkan sapling û xortên darên darên ku li ser daristana daristanê germ kirin hilweşand. Kevir li ser saplings û guleyan xistin. Vê yekê pêşiya darên nû ji mezinbûnê girt.

Van kiryarên daristanê jiyana pastorîstan guhert. Naha ew nehiştin ku derbasî gelek daristanên ku berê ji bo xwedîkirina heywanên xwe hatine peyda kirin. Hîn jî li deverên ku ew ketin têketinê, tevgerên wan hatine rêz kirin. Pêwîstiya wan ji bo ketinê hewce kir. Dema têketinê û çûyîna wan bû

Sourceavkanî c

 H.S. Gibson, cîgirê konservatora daristanan, Darjeeling, di 1913 de nivîsand; … Dawîn ku ji bo Grazing tê bikar anîn nikare ji bo armancek din were bikar anîn û nekare ku daristan û sotemenî bide, ku hilberîna daristanên sereke yên sereke ye

Çalakî

Li ser girtina bendavan ji stûna stûnê şîroveyek binivîsin:

➤ A Forester

➤ a pastoralist

Peyvên nû

Mafên xwerû – Mafên ku mirov ji hêla xwerû û kevneşopî ve hatî destnîşankirin, û hejmara rojên ku ew dikarin li daristanê derbas bikin sînorkirî bû. Heke makarekî peyda nebe êdî nekare li deverek bimîne, giyayê succulent û binê daristanê di nav daristanê de bû. Diviya ku ew bar bikin ji ber ku beşa daristanên daristanên ku ji wan re destûr dane, niha jiyana xwe hukum kir. Destûr di demên ku ew dikarin di nav daristanekê de bi zagonî werin destnîşan kirin. Ger ew berbiçav kirin ew ji cezayan berpirsiyar bûn.

Sêyemîn, rayedarên Britishngilîz ji mirovên nomadîk re guman bûn. Wan ji ber ku li gundên xwe yên li gundên xwe yên mobîl û bazirganên xwe bigirîn, û her demên ku li deverên xwe yên rûniştinê guhartin, her dem di lêgerîna li ser pastên baş de, li ser nifûsa kolonyalîst geriyan. Wan dixwest ku mirovên gundî li gundan, li cihên maqûl ên bi mafên diyarkirî yên li ser erdên taybetî re bijîn. Nifûsa wiha hêsan e ku meriv nas bike û kontrol bike. Yên ku bi cî bûn, wekî aşitî û qanûn hate dîtin; Yên ku ji nomadîk bûn sûcdar bûn. Di sala 1871-an de, hukumeta dagirker li Hindistanê Qanûna eşîrên sûcdar derbas kir. Bi vê kiryarê gelek civakên karmendê, bazirgan û pastorîstan wekî eşîrên sûc hatine kategorîz kirin. Ew diyar bûn ku ji hêla xwezayî û jidayikbûnê ve sûcdar bin. Piştî ku ev çalakî bi zorê hat, li bendê bû ku ev civak tenê di cîbecîkirina gundan de bijîn. Ew ne hiştin ku bêyî destûrê dernekevin derve. Polîsê gund li ser wan çavdêriyek domdar girt.

Faremîn, da ku dahata dahata xwe berfireh bike, hukûmeta kolonyalîst ji her çavkaniya mimkun a bacê re geriya. Ji ber vê yekê baca li ser axê, li ser ava kanal, li ser xwê, li ser tiştên bazirganî, û hem jî li ser heywanan hate ferz kirin. Pastoralîst neçar bûn ku bacê li ser her heywanek ku ew li ser axan geriyan bidin. Di piraniya traktên pastor ên Hindistanê de, baca gêrîk di sedsala nîv-nozdeh de hate danîn. Bacê her serê serê xwe bi lez çûbû û pergala berhevkirinê bi bandor hate çêkirin. Di dehsalan de di navbera 1850 û 1880 de mafê berhevkirina bacê ji bo peykeran hate dayîn. Van peykeran hewl dan ku baca bilind derxînin holê ku ew dikarin pereyên wan bidin ku wan ji dewletê re peyda bikin û bi qasî ku ey di nav salê de qezenc bikin qezenc bikin. Ji hêla 1880-an ve hukûmet dest bi baca baca rasterast ji pastoristanan kir. Her yek ji wan jî derbas bû. Ji bo têkevin traktek graz, pêdivî ye ku meriv destê xwe bide Pass û bacê bide hejmara serê heywanan ku wî hebû û mûçeya xwe li ser pasê bû.

Sourceavkanî D

Di salên 1920-an de, komîsyonek padîşah li ser çandiniyê ragihand:

‘Zêdetir devera ku ji bo Grazînê heye bi dirêjahiya li binê çandiniyê, dirêjkirina avahiyên avdanê, ji bo nimûne, parastin, pîşesazî û çandiniyên ezmûnî yên çandiniyê, bi rê ve çûye. [Now] Breeders zehmet e ku merivên mezin mezin bike. Bi vî rengî dahatên wan daketin. Qalîteya heywanên wan xirabtir bûye, standardên parêzî ketiye û bêserûber zêde bûye. ‘”Rapora Komîsyona Royal Agricultureandiniyê li Hindistanê, 1928.

Çalakî

Bifikirin ku hûn di salên 1890-an de dijîn. Hûn girêdayî civakek pastorîst û karmendên nomadîk in. Hûn fêr dibin ku hukûmetê civata we wekî eşîrek sûcdar ragihand.

 Bi kurtasî tiştê ku hûn hest û kirine bikin.

daxwaznameyek ji berhevkarê herêmî re çima kiryar neheq û

Rêza kolonyal û Jiyana Pastoral li Hindistanê

Di bin serweriya kolonyalîst de, jiyana pastorîstan bi dramatîk guherîn. Zeviyên giyayê wan şil bûn, tevgerên wan hate rêz kirin, û dahatên ku neçar bûn ku zêde bikin. Dezgeha wan a çandiniyê red kir û bazirganî û bazirganên wan bi dijwarî bandor bûn. Çawa?

Pêşîn, dewleta kolonyalîst dixwest ku hemî axên gêrîkan veguhezîne nav zeviyên çandî. Dahata axê yek ji çavkaniyên sereke yên darayî bû. Bi berfirehkirina çandiniyê dikare berhevoka dahata xwe zêde bike. Ew di heman demê de dikare bêtir jute, pembû, genim û hilberîna çandinî ya din a ku li Englandngilîztan hewce bû, hilberîne. Ji karbidestên dagirkeriyê re hemî axa nehsandî xuya bû ku bêparastin e: ew ne dahat û ne jî hilberîna çandinî hilberand. Ew wekî ‘zeviya winda’ hate dîtin ku hewce bû ku di bin çandiniyê de were dîtin. Ji nîvê sedsala nîv-nozdeh, qaîdeyên zeviyên zeviyê li deverên cihêreng ên welêt hatin qewirandin. Ji hêla van qaîdeyan ve erdên nehsandî hatin girtin û ji bo hilbijartina kesan hatine dayîn. Van kesan ji bo çareserkirina van axan, ev kesayetiyên cûda hatin dayîn. Hin ji wan di nav deverên nû yên zelal de serokên gund hatine çêkirin. Li pir deveran erdên ku têne girtin bi rastî traksên ku bi rêkûpêk ji hêla pastoralîst ve hatine bikar anîn. Ji ber vê yekê berfirehkirina çandiniyê bi neçarî wateya hilweşîna berê û pirsgirêkek ji bo pastoralîst.

Ya duyemîn, heya nîvê sedsala nîv-nozdeh, kiryarên daristanên cihêreng jî di parêzgehên cûda de têne pejirandin. Bi vî rengî van daristanên ku daristanek hêja ya ku wekî Deodar an Salek hilberandî hilberandiye ‘Reserve kirin. No pastorîst destûr neda ku bigihîje van daristanan. Daristanên din wekî ‘parastî’ hatin binav kirin. Di van de, hin mafên gêrîkên xwerû yên pastorîstan hatin dayîn lê tevgerên wan bi tundî hatin sînorkirin. Karbidestên dagirkeriyê bawer bûn ku gêrîkan sapling û xortên darên darên ku li ser daristana daristanê germ kirin hilweşand. Kevir li ser saplings û guleyan xistin. Vê yekê pêşiya darên nû ji mezinbûnê girt.

Van kiryarên daristanê jiyana pastorîstan guhert. Naha ew nehiştin ku derbasî gelek daristanên ku berê ji bo xwedîkirina heywanên xwe hatine peyda kirin. Hîn jî li deverên ku ew ketin têketinê, tevgerên wan hatine rêz kirin. Pêwîstiya wan ji bo ketinê hewce kir. Dema têketinê û çûyîna wan bû

Sourceavkanî c

 H.S. Gibson, cîgirê konservatora daristanan, Darjeeling, di 1913 de nivîsand; … Dawîn ku ji bo Grazing tê bikar anîn nikare ji bo armancek din were bikar anîn û nekare ku daristan û sotemenî bide, ku hilberîna daristanên sereke yên sereke ye

Çalakî

Li ser girtina bendavan ji stûna stûnê şîroveyek binivîsin:

➤ A Forester

➤ a pastoralist

Peyvên nû

Mafên xwerû – Mafên ku mirov ji hêla xwerû û kevneşopî ve hatî destnîşankirin, û hejmara rojên ku ew dikarin li daristanê derbas bikin sînorkirî bû. Heke makarekî peyda nebe êdî nekare li deverek bimîne, giyayê succulent û binê daristanê di nav daristanê de bû. Diviya ku ew bar bikin ji ber ku beşa daristanên daristanên ku ji wan re destûr dane, niha jiyana xwe hukum kir. Destûr di demên ku ew dikarin di nav daristanekê de bi zagonî werin destnîşan kirin. Ger ew berbiçav kirin ew ji cezayan berpirsiyar bûn.

Sêyemîn, rayedarên Britishngilîz ji mirovên nomadîk re guman bûn. Wan ji ber ku li gundên xwe yên li gundên xwe yên mobîl û bazirganên xwe bigirîn, û her demên ku li deverên xwe yên rûniştinê guhartin, her dem di lêgerîna li ser pastên baş de, li ser nifûsa kolonyalîst geriyan. Wan dixwest ku mirovên gundî li gundan, li cihên maqûl ên bi mafên diyarkirî yên li ser erdên taybetî re bijîn. Nifûsa wiha hêsan e ku meriv nas bike û kontrol bike. Yên ku bi cî bûn, wekî aşitî û qanûn hate dîtin; Yên ku ji nomadîk bûn sûcdar bûn. Di sala 1871-an de, hukumeta dagirker li Hindistanê Qanûna eşîrên sûcdar derbas kir. Bi vê kiryarê gelek civakên karmendê, bazirgan û pastorîstan wekî eşîrên sûc hatine kategorîz kirin. Ew diyar bûn ku ji hêla xwezayî û jidayikbûnê ve sûcdar bin. Piştî ku ev çalakî bi zorê hat, li bendê bû ku ev civak tenê di cîbecîkirina gundan de bijîn. Ew ne hiştin ku bêyî destûrê dernekevin derve. Polîsê gund li ser wan çavdêriyek domdar girt.

Faremîn, da ku dahata dahata xwe berfireh bike, hukûmeta kolonyalîst ji her çavkaniya mimkun a bacê re geriya. Ji ber vê yekê baca li ser axê, li ser ava kanal, li ser xwê, li ser tiştên bazirganî, û hem jî li ser heywanan hate ferz kirin. Pastoralîst neçar bûn ku bacê li ser her heywanek ku ew li ser axan geriyan bidin. Di piraniya traktên pastor ên Hindistanê de, baca gêrîk di sedsala nîv-nozdeh de hate danîn. Bacê her serê serê xwe bi lez çûbû û pergala berhevkirinê bi bandor hate çêkirin. Di dehsalan de di navbera 1850 û 1880 de mafê berhevkirina bacê ji bo peykeran hate dayîn. Van peykeran hewl dan ku baca bilind derxînin holê ku ew dikarin pereyên wan bidin ku wan ji dewletê re peyda bikin û bi qasî ku ey di nav salê de qezenc bikin qezenc bikin. Ji hêla 1880-an ve hukûmet dest bi baca baca rasterast ji pastoristanan kir. Her yek ji wan jî derbas bû. Ji bo têkevin traktek graz, pêdivî ye ku meriv destê xwe bide Pass û bacê bide hejmara serê heywanan ku wî hebû û mûçeya xwe li ser pasê bû.

Sourceavkanî D

Di salên 1920-an de, komîsyonek padîşah li ser çandiniyê ragihand:

‘Zêdetir devera ku ji bo Grazînê heye bi dirêjahiya li binê çandiniyê, dirêjkirina avahiyên avdanê, ji bo nimûne, parastin, pîşesazî û çandiniyên ezmûnî yên çandiniyê, bi rê ve çûye. [Now] Breeders zehmet e ku merivên mezin mezin bike. Bi vî rengî dahatên wan daketin. Qalîteya heywanên wan xirabtir bûye, standardên parêzî ketiye û bêserûber zêde bûye. ‘”Rapora Komîsyona Royal Agricultureandiniyê li Hindistanê, 1928.

Çalakî

Bifikirin ku hûn di salên 1890-an de dijîn. Hûn girêdayî civakek pastorîst û karmendên nomadîk in. Hûn fêr dibin ku hukûmetê civata we wekî eşîrek sûcdar ragihand.

 Bi kurtasî tiştê ku hûn hest û kirine bikin.

daxwaznameyek ji berhevkarê herêmî re çima kiryar neheq û

Rêza kolonyal û Jiyana Pastoral li Hindistanê

Di bin serweriya kolonyalîst de, jiyana pastorîstan bi dramatîk guherîn. Zeviyên giyayê wan şil bûn, tevgerên wan hate rêz kirin, û dahatên ku neçar bûn ku zêde bikin. Dezgeha wan a çandiniyê red kir û bazirganî û bazirganên wan bi dijwarî bandor bûn. Çawa?

Pêşîn, dewleta kolonyalîst dixwest ku hemî axên gêrîkan veguhezîne nav zeviyên çandî. Dahata axê yek ji çavkaniyên sereke yên darayî bû. Bi berfirehkirina çandiniyê dikare berhevoka dahata xwe zêde bike. Ew di heman demê de dikare bêtir jute, pembû, genim û hilberîna çandinî ya din a ku li Englandngilîztan hewce bû, hilberîne. Ji karbidestên dagirkeriyê re hemî axa nehsandî xuya bû ku bêparastin e: ew ne dahat û ne jî hilberîna çandinî hilberand. Ew wekî ‘zeviya winda’ hate dîtin ku hewce bû ku di bin çandiniyê de were dîtin. Ji nîvê sedsala nîv-nozdeh, qaîdeyên zeviyên zeviyê li deverên cihêreng ên welêt hatin qewirandin. Ji hêla van qaîdeyan ve erdên nehsandî hatin girtin û ji bo hilbijartina kesan hatine dayîn. Van kesan ji bo çareserkirina van axan, ev kesayetiyên cûda hatin dayîn. Hin ji wan di nav deverên nû yên zelal de serokên gund hatine çêkirin. Li pir deveran erdên ku têne girtin bi rastî traksên ku bi rêkûpêk ji hêla pastoralîst ve hatine bikar anîn. Ji ber vê yekê berfirehkirina çandiniyê bi neçarî wateya hilweşîna berê û pirsgirêkek ji bo pastoralîst.

Ya duyemîn, heya nîvê sedsala nîv-nozdeh, kiryarên daristanên cihêreng jî di parêzgehên cûda de têne pejirandin. Bi vî rengî van daristanên ku daristanek hêja ya ku wekî Deodar an Salek hilberandî hilberandiye ‘Reserve kirin. No pastorîst destûr neda ku bigihîje van daristanan. Daristanên din wekî ‘parastî’ hatin binav kirin. Di van de, hin mafên gêrîkên xwerû yên pastorîstan hatin dayîn lê tevgerên wan bi tundî hatin sînorkirin. Karbidestên dagirkeriyê bawer bûn ku gêrîkan sapling û xortên darên darên ku li ser daristana daristanê germ kirin hilweşand. Kevir li ser saplings û guleyan xistin. Vê yekê pêşiya darên nû ji mezinbûnê girt.

Van kiryarên daristanê jiyana pastorîstan guhert. Naha ew nehiştin ku derbasî gelek daristanên ku berê ji bo xwedîkirina heywanên xwe hatine peyda kirin. Hîn jî li deverên ku ew ketin têketinê, tevgerên wan hatine rêz kirin. Pêwîstiya wan ji bo ketinê hewce kir. Dema têketinê û çûyîna wan bû

Sourceavkanî c

 H.S. Gibson, cîgirê konservatora daristanan, Darjeeling, di 1913 de nivîsand; … Dawîn ku ji bo Grazing tê bikar anîn nikare ji bo armancek din were bikar anîn û nekare ku daristan û sotemenî bide, ku hilberîna daristanên sereke yên sereke ye

Çalakî

Li ser girtina bendavan ji stûna stûnê şîroveyek binivîsin:

➤ A Forester

➤ a pastoralist

Peyvên nû

Mafên xwerû – Mafên ku mirov ji hêla xwerû û kevneşopî ve hatî destnîşankirin, û hejmara rojên ku ew dikarin li daristanê derbas bikin sînorkirî bû. Heke makarekî peyda nebe êdî nekare li deverek bimîne, giyayê succulent û binê daristanê di nav daristanê de bû. Diviya ku ew bar bikin ji ber ku beşa daristanên daristanên ku ji wan re destûr dane, niha jiyana xwe hukum kir. Destûr di demên ku ew dikarin di nav daristanekê de bi zagonî werin destnîşan kirin. Ger ew berbiçav kirin ew ji cezayan berpirsiyar bûn.

Sêyemîn, rayedarên Britishngilîz ji mirovên nomadîk re guman bûn. Wan ji ber ku li gundên xwe yên li gundên xwe yên mobîl û bazirganên xwe bigirîn, û her demên ku li deverên xwe yên rûniştinê guhartin, her dem di lêgerîna li ser pastên baş de, li ser nifûsa kolonyalîst geriyan. Wan dixwest ku mirovên gundî li gundan, li cihên maqûl ên bi mafên diyarkirî yên li ser erdên taybetî re bijîn. Nifûsa wiha hêsan e ku meriv nas bike û kontrol bike. Yên ku bi cî bûn, wekî aşitî û qanûn hate dîtin; Yên ku ji nomadîk bûn sûcdar bûn. Di sala 1871-an de, hukumeta dagirker li Hindistanê Qanûna eşîrên sûcdar derbas kir. Bi vê kiryarê gelek civakên karmendê, bazirgan û pastorîstan wekî eşîrên sûc hatine kategorîz kirin. Ew diyar bûn ku ji hêla xwezayî û jidayikbûnê ve sûcdar bin. Piştî ku ev çalakî bi zorê hat, li bendê bû ku ev civak tenê di cîbecîkirina gundan de bijîn. Ew ne hiştin ku bêyî destûrê dernekevin derve. Polîsê gund li ser wan çavdêriyek domdar girt.

Faremîn, da ku dahata dahata xwe berfireh bike, hukûmeta kolonyalîst ji her çavkaniya mimkun a bacê re geriya. Ji ber vê yekê baca li ser axê, li ser ava kanal, li ser xwê, li ser tiştên bazirganî, û hem jî li ser heywanan hate ferz kirin. Pastoralîst neçar bûn ku bacê li ser her heywanek ku ew li ser axan geriyan bidin. Di piraniya traktên pastor ên Hindistanê de, baca gêrîk di sedsala nîv-nozdeh de hate danîn. Bacê her serê serê xwe bi lez çûbû û pergala berhevkirinê bi bandor hate çêkirin. Di dehsalan de di navbera 1850 û 1880 de mafê berhevkirina bacê ji bo peykeran hate dayîn. Van peykeran hewl dan ku baca bilind derxînin holê ku ew dikarin pereyên wan bidin ku wan ji dewletê re peyda bikin û bi qasî ku ey di nav salê de qezenc bikin qezenc bikin. Ji hêla 1880-an ve hukûmet dest bi baca baca rasterast ji pastoristanan kir. Her yek ji wan jî derbas bû. Ji bo têkevin traktek graz, pêdivî ye ku meriv destê xwe bide Pass û bacê bide hejmara serê heywanan ku wî hebû û mûçeya xwe li ser pasê bû.

Sourceavkanî D

Di salên 1920-an de, komîsyonek padîşah li ser çandiniyê ragihand:

‘Zêdetir devera ku ji bo Grazînê heye bi dirêjahiya li binê çandiniyê, dirêjkirina avahiyên avdanê, ji bo nimûne, parastin, pîşesazî û çandiniyên ezmûnî yên çandiniyê, bi rê ve çûye. [Now] Breeders zehmet e ku merivên mezin mezin bike. Bi vî rengî dahatên wan daketin. Qalîteya heywanên wan xirabtir bûye, standardên parêzî ketiye û bêserûber zêde bûye. ‘”Rapora Komîsyona Royal Agricultureandiniyê li Hindistanê, 1928.

Çalakî

Bifikirin ku hûn di salên 1890-an de dijîn. Hûn girêdayî civakek pastorîst û karmendên nomadîk in. Hûn fêr dibin ku hukûmetê civata we wekî eşîrek sûcdar ragihand.

 Bi kurtasî tiştê ku hûn hest û kirine bikin.

daxwaznameyek ji berhevkarê herêmî re çima kiryar neheq û

Rêza kolonyal û Jiyana Pastoral li Hindistanê

Di bin serweriya kolonyalîst de, jiyana pastorîstan bi dramatîk guherîn. Zeviyên giyayê wan şil bûn, tevgerên wan hate rêz kirin, û dahatên ku neçar bûn ku zêde bikin. Dezgeha wan a çandiniyê red kir û bazirganî û bazirganên wan bi dijwarî bandor bûn. Çawa?

Pêşîn, dewleta kolonyalîst dixwest ku hemî axên gêrîkan veguhezîne nav zeviyên çandî. Dahata axê yek ji çavkaniyên sereke yên darayî bû. Bi berfirehkirina çandiniyê dikare berhevoka dahata xwe zêde bike. Ew di heman demê de dikare bêtir jute, pembû, genim û hilberîna çandinî ya din a ku li Englandngilîztan hewce bû, hilberîne. Ji karbidestên dagirkeriyê re hemî axa nehsandî xuya bû ku bêparastin e: ew ne dahat û ne jî hilberîna çandinî hilberand. Ew wekî ‘zeviya winda’ hate dîtin ku hewce bû ku di bin çandiniyê de were dîtin. Ji nîvê sedsala nîv-nozdeh, qaîdeyên zeviyên zeviyê li deverên cihêreng ên welêt hatin qewirandin. Ji hêla van qaîdeyan ve erdên nehsandî hatin girtin û ji bo hilbijartina kesan hatine dayîn. Van kesan ji bo çareserkirina van axan, ev kesayetiyên cûda hatin dayîn. Hin ji wan di nav deverên nû yên zelal de serokên gund hatine çêkirin. Li pir deveran erdên ku têne girtin bi rastî traksên ku bi rêkûpêk ji hêla pastoralîst ve hatine bikar anîn. Ji ber vê yekê berfirehkirina çandiniyê bi neçarî wateya hilweşîna berê û pirsgirêkek ji bo pastoralîst.

Ya duyemîn, heya nîvê sedsala nîv-nozdeh, kiryarên daristanên cihêreng jî di parêzgehên cûda de têne pejirandin. Bi vî rengî van daristanên ku daristanek hêja ya ku wekî Deodar an Salek hilberandî hilberandiye ‘Reserve kirin. No pastorîst destûr neda ku bigihîje van daristanan. Daristanên din wekî ‘parastî’ hatin binav kirin. Di van de, hin mafên gêrîkên xwerû yên pastorîstan hatin dayîn lê tevgerên wan bi tundî hatin sînorkirin. Karbidestên dagirkeriyê bawer bûn ku gêrîkan sapling û xortên darên darên ku li ser daristana daristanê germ kirin hilweşand. Kevir li ser saplings û guleyan xistin. Vê yekê pêşiya darên nû ji mezinbûnê girt.

Van kiryarên daristanê jiyana pastorîstan guhert. Naha ew nehiştin ku derbasî gelek daristanên ku berê ji bo xwedîkirina heywanên xwe hatine peyda kirin. Hîn jî li deverên ku ew ketin têketinê, tevgerên wan hatine rêz kirin. Pêwîstiya wan ji bo ketinê hewce kir. Dema têketinê û çûyîna wan bû

Sourceavkanî c

 H.S. Gibson, cîgirê konservatora daristanan, Darjeeling, di 1913 de nivîsand; … Dawîn ku ji bo Grazing tê bikar anîn nikare ji bo armancek din were bikar anîn û nekare ku daristan û sotemenî bide, ku hilberîna daristanên sereke yên sereke ye

Çalakî

Li ser girtina bendavan ji stûna stûnê şîroveyek binivîsin:

➤ A Forester

➤ a pastoralist

Peyvên nû

Mafên xwerû – Mafên ku mirov ji hêla xwerû û kevneşopî ve hatî destnîşankirin, û hejmara rojên ku ew dikarin li daristanê derbas bikin sînorkirî bû. Heke makarekî peyda nebe êdî nekare li deverek bimîne, giyayê succulent û binê daristanê di nav daristanê de bû. Diviya ku ew bar bikin ji ber ku beşa daristanên daristanên ku ji wan re destûr dane, niha jiyana xwe hukum kir. Destûr di demên ku ew dikarin di nav daristanekê de bi zagonî werin destnîşan kirin. Ger ew berbiçav kirin ew ji cezayan berpirsiyar bûn.

Sêyemîn, rayedarên Britishngilîz ji mirovên nomadîk re guman bûn. Wan ji ber ku li gundên xwe yên li gundên xwe yên mobîl û bazirganên xwe bigirîn, û her demên ku li deverên xwe yên rûniştinê guhartin, her dem di lêgerîna li ser pastên baş de, li ser nifûsa kolonyalîst geriyan. Wan dixwest ku mirovên gundî li gundan, li cihên maqûl ên bi mafên diyarkirî yên li ser erdên taybetî re bijîn. Nifûsa wiha hêsan e ku meriv nas bike û kontrol bike. Yên ku bi cî bûn, wekî aşitî û qanûn hate dîtin; Yên ku ji nomadîk bûn sûcdar bûn. Di sala 1871-an de, hukumeta dagirker li Hindistanê Qanûna eşîrên sûcdar derbas kir. Bi vê kiryarê gelek civakên karmendê, bazirgan û pastorîstan wekî eşîrên sûc hatine kategorîz kirin. Ew diyar bûn ku ji hêla xwezayî û jidayikbûnê ve sûcdar bin. Piştî ku ev çalakî bi zorê hat, li bendê bû ku ev civak tenê di cîbecîkirina gundan de bijîn. Ew ne hiştin ku bêyî destûrê dernekevin derve. Polîsê gund li ser wan çavdêriyek domdar girt.

Faremîn, da ku dahata dahata xwe berfireh bike, hukûmeta kolonyalîst ji her çavkaniya mimkun a bacê re geriya. Ji ber vê yekê baca li ser axê, li ser ava kanal, li ser xwê, li ser tiştên bazirganî, û hem jî li ser heywanan hate ferz kirin. Pastoralîst neçar bûn ku bacê li ser her heywanek ku ew li ser axan geriyan bidin. Di piraniya traktên pastor ên Hindistanê de, baca gêrîk di sedsala nîv-nozdeh de hate danîn. Bacê her serê serê xwe bi lez çûbû û pergala berhevkirinê bi bandor hate çêkirin. Di dehsalan de di navbera 1850 û 1880 de mafê berhevkirina bacê ji bo peykeran hate dayîn. Van peykeran hewl dan ku baca bilind derxînin holê ku ew dikarin pereyên wan bidin ku wan ji dewletê re peyda bikin û bi qasî ku ey di nav salê de qezenc bikin qezenc bikin. Ji hêla 1880-an ve hukûmet dest bi baca baca rasterast ji pastoristanan kir. Her yek ji wan jî derbas bû. Ji bo têkevin traktek graz, pêdivî ye ku meriv destê xwe bide Pass û bacê bide hejmara serê heywanan ku wî hebû û mûçeya xwe li ser pasê bû.

Sourceavkanî D

Di salên 1920-an de, komîsyonek padîşah li ser çandiniyê ragihand:

‘Zêdetir devera ku ji bo Grazînê heye bi dirêjahiya li binê çandiniyê, dirêjkirina avahiyên avdanê, ji bo nimûne, parastin, pîşesazî û çandiniyên ezmûnî yên çandiniyê, bi rê ve çûye. [Now] Breeders zehmet e ku merivên mezin mezin bike. Bi vî rengî dahatên wan daketin. Qalîteya heywanên wan xirabtir bûye, standardên parêzî ketiye û bêserûber zêde bûye. ‘”Rapora Komîsyona Royal Agricultureandiniyê li Hindistanê, 1928.

Çalakî

Bifikirin ku hûn di salên 1890-an de dijîn. Hûn girêdayî civakek pastorîst û karmendên nomadîk in. Hûn fêr dibin ku hukûmetê civata we wekî eşîrek sûcdar ragihand.

 Bi kurtasî tiştê ku hûn hest û kirine bikin.

daxwaznameyek ji berhevkarê herêmî re çima kiryar neheq û

Ew ê li ser jiyana we bandor bike.   Language:         Kurdish (Kurmanji)

Ew ê li ser jiyana we bandor bike.   Language:         Kurdish (Kurmanji)

Ew ê li ser jiyana we bandor bike.   Language:         Kurdish (Kurmanji)

Ew ê li ser jiyana we bandor bike.   Language:         Kurdish (Kurmanji)

Ew ê li ser jiyana we bandor bike.   Language:         Kurdish (Kurmanji)

Ew ê li ser jiyana we bandor bike.   Language:         Kurdish (Kurmanji)

Ew ê li ser jiyana we bandor bike.   Language:         Kurdish (Kurmanji)

Di bin serweriya kolonyalîst de, jiyana pastorîstan bi dramatîk guherîn. Zeviyên giyayê wan şil bûn, tevgerên wan hate rêz kirin, û dahatên ku neçar bûn ku zêde bikin. Dezgeha wan a çandiniyê red kir û bazirganî û bazirganên wan bi dijwarî bandor bûn. Çawa?

Pêşîn, dewleta kolonyalîst dixwest ku hemî axên gêrîkan veguhezîne nav zeviyên çandî. Dahata axê yek ji çavkaniyên sereke yên darayî bû. Bi berfirehkirina çandiniyê dikare berhevoka dahata xwe zêde bike. Ew di heman demê de dikare bêtir jute, pembû, genim û hilberîna çandinî ya din a ku li Englandngilîztan hewce bû, hilberîne. Ji karbidestên dagirkeriyê re hemî axa nehsandî xuya bû ku bêparastin e: ew ne dahat û ne jî hilberîna çandinî hilberand. Ew wekî ‘zeviya winda’ hate dîtin ku hewce bû ku di bin çandiniyê de were dîtin. Ji nîvê sedsala nîv-nozdeh, qaîdeyên zeviyên zeviyê li deverên cihêreng ên welêt hatin qewirandin. Ji hêla van qaîdeyan ve erdên nehsandî hatin girtin û ji bo hilbijartina kesan hatine dayîn. Van kesan ji bo çareserkirina van axan, ev kesayetiyên cûda hatin dayîn. Hin ji wan di nav deverên nû yên zelal de serokên gund hatine çêkirin. Li pir deveran erdên ku têne girtin bi rastî traksên ku bi rêkûpêk ji hêla pastoralîst ve hatine bikar anîn. Ji ber vê yekê berfirehkirina çandiniyê bi neçarî wateya hilweşîna berê û pirsgirêkek ji bo pastoralîst.

Ya duyemîn, heya nîvê sedsala nîv-nozdeh, kiryarên daristanên cihêreng jî di parêzgehên cûda de têne pejirandin. Bi vî rengî van daristanên ku daristanek hêja ya ku wekî Deodar an Salek hilberandî hilberandiye ‘Reserve kirin. No pastorîst destûr neda ku bigihîje van daristanan. Daristanên din wekî ‘parastî’ hatin binav kirin. Di van de, hin mafên gêrîkên xwerû yên pastorîstan hatin dayîn lê tevgerên wan bi tundî hatin sînorkirin. Karbidestên dagirkeriyê bawer bûn ku gêrîkan sapling û xortên darên darên ku li ser daristana daristanê germ kirin hilweşand. Kevir li ser saplings û guleyan xistin. Vê yekê pêşiya darên nû ji mezinbûnê girt.

Van kiryarên daristanê jiyana pastorîstan guhert. Naha ew nehiştin ku derbasî gelek daristanên ku berê ji bo xwedîkirina heywanên xwe hatine peyda kirin. Hîn jî li deverên ku ew ketin têketinê, tevgerên wan hatine rêz kirin. Pêwîstiya wan ji bo ketinê hewce kir. Dema têketinê û çûyîna wan bû

Sourceavkanî c

 H.S. Gibson, cîgirê konservatora daristanan, Darjeeling, di 1913 de nivîsand; … Dawîn ku ji bo Grazing tê bikar anîn nikare ji bo armancek din were bikar anîn û nekare ku daristan û sotemenî bide, ku hilberîna daristanên sereke yên sereke ye

Çalakî

Li ser girtina bendavan ji stûna stûnê şîroveyek binivîsin:

➤ A Forester

➤ a pastoralist

Peyvên nû

Mafên xwerû – Mafên ku mirov ji hêla xwerû û kevneşopî ve hatî destnîşankirin, û hejmara rojên ku ew dikarin li daristanê derbas bikin sînorkirî bû. Heke makarekî peyda nebe êdî nekare li deverek bimîne, giyayê succulent û binê daristanê di nav daristanê de bû. Diviya ku ew bar bikin ji ber ku beşa daristanên daristanên ku ji wan re destûr dane, niha jiyana xwe hukum kir. Destûr di demên ku ew dikarin di nav daristanekê de bi zagonî werin destnîşan kirin. Ger ew berbiçav kirin ew ji cezayan berpirsiyar bûn.

Sêyemîn, rayedarên Britishngilîz ji mirovên nomadîk re guman bûn. Wan ji ber ku li gundên xwe yên li gundên xwe yên mobîl û bazirganên xwe bigirîn, û her demên ku li deverên xwe yên rûniştinê guhartin, her dem di lêgerîna li ser pastên baş de, li ser nifûsa kolonyalîst geriyan. Wan dixwest ku mirovên gundî li gundan, li cihên maqûl ên bi mafên diyarkirî yên li ser erdên taybetî re bijîn. Nifûsa wiha hêsan e ku meriv nas bike û kontrol bike. Yên ku bi cî bûn, wekî aşitî û qanûn hate dîtin; Yên ku ji nomadîk bûn sûcdar bûn. Di sala 1871-an de, hukumeta dagirker li Hindistanê Qanûna eşîrên sûcdar derbas kir. Bi vê kiryarê gelek civakên karmendê, bazirgan û pastorîstan wekî eşîrên sûc hatine kategorîz kirin. Ew diyar bûn ku ji hêla xwezayî û jidayikbûnê ve sûcdar bin. Piştî ku ev çalakî bi zorê hat, li bendê bû ku ev civak tenê di cîbecîkirina gundan de bijîn. Ew ne hiştin ku bêyî destûrê dernekevin derve. Polîsê gund li ser wan çavdêriyek domdar girt.

Faremîn, da ku dahata dahata xwe berfireh bike, hukûmeta kolonyalîst ji her çavkaniya mimkun a bacê re geriya. Ji ber vê yekê baca li ser axê, li ser ava kanal, li ser xwê, li ser tiştên bazirganî, û hem jî li ser heywanan hate ferz kirin. Pastoralîst neçar bûn ku bacê li ser her heywanek ku ew li ser axan geriyan bidin. Di piraniya traktên pastor ên Hindistanê de, baca gêrîk di sedsala nîv-nozdeh de hate danîn. Bacê her serê serê xwe bi lez çûbû û pergala berhevkirinê bi bandor hate çêkirin. Di dehsalan de di navbera 1850 û 1880 de mafê berhevkirina bacê ji bo peykeran hate dayîn. Van peykeran hewl dan ku baca bilind derxînin holê ku ew dikarin pereyên wan bidin ku wan ji dewletê re peyda bikin û bi qasî ku ey di nav salê de qezenc bikin qezenc bikin. Ji hêla 1880-an ve hukûmet dest bi baca baca rasterast ji pastoristanan kir. Her yek ji wan jî derbas bû. Ji bo têkevin traktek graz, pêdivî ye ku meriv destê xwe bide Pass û bacê bide hejmara serê heywanan ku wî hebû û mûçeya xwe li ser pasê bû.

Sourceavkanî D

Di salên 1920-an de, komîsyonek padîşah li ser çandiniyê ragihand:

‘Zêdetir devera ku ji bo Grazînê heye bi dirêjahiya li binê çandiniyê, dirêjkirina avahiyên avdanê, ji bo nimûne, parastin, pîşesazî û çandiniyên ezmûnî yên çandiniyê, bi rê ve çûye. [Now] Breeders zehmet e ku merivên mezin mezin bike. Bi vî rengî dahatên wan daketin. Qalîteya heywanên wan xirabtir bûye, standardên parêzî ketiye û bêserûber zêde bûye. ‘”Rapora Komîsyona Royal Agricultureandiniyê li Hindistanê, 1928.

Çalakî

Bifikirin ku hûn di salên 1890-an de dijîn. Hûn girêdayî civakek pastorîst û karmendên nomadîk in. Hûn fêr dibin ku hukûmetê civata we wekî eşîrek sûcdar ragihand.

 Bi kurtasî tiştê ku hûn hest û kirine bikin.

daxwaznameyek ji berhevkarê herêmî re çima kiryar neheq û

Ew ê li ser jiyana we bandor bike.   Language:         Kurdish (Kurmanji)