Około 1890 r. Surontiko Samin z Randublatung Village, wioski teakowej leśnej, zaczął kwestionować własność państwa w lesie. Argumentował, że państwo nie stworzyło wiatru, wody, ziemi i drewna, więc nie mogło go posiadać. Wkrótce rozwinął się powszechny ruch. Wśród tych, którzy pomogli go zorganizować, byli synowie Samiina. W 1907 r. 3000 rodzin przestrzegało jego pomysłów. Niektórzy z saministów protestowali, leżąc na swojej ziemi, gdy holendrzy przyszli go zbadać, podczas gdy inni odmówili płacenia podatków lub grzywien lub wykonywania siły roboczej.
Źródło g
Dirk Van Hogendorp, urzędnik United East India Company w kolonialnej Javie powiedział:
„Batavianie! Zaskocz! Zastanawiaj się, co muszę się komunikować. Nasze floty są zniszczone, nasz handel opowiada się, nasza nawigacja zrujnowa, którą kupimy z ogromnymi skarbami, drewnem i innymi materiałami do budowania statków z północnych mocarstw, a na Jawie opuszczamy eskadry wojownicze i handlowe z ich korzeniami w ziemi. Tak, lasy Java mają drewno na tyle, aby zbudować szanowaną marynarkę wojenną w krótkim czasie, oprócz tyle statków handlowych, ile potrzebujemy, pomimo wszystkich (cięcia) lasy Java rosną tak szybko, jak są cięte i byłyby i byłyby. niewyczerpany pod dobrą opieką i zarządzaniem.
Dirk van Hogendorp, cytowany w Peluso, Rich Forests, Poor People, 1992. Language: Pali