ایده های وحدت ملی در اروپا در اوایل قرن نوزدهم از نزدیک با ایدئولوژی لیبرالیسم متحد بود. اصطلاح “لیبرالیسم” از لیبرال ریشه لاتین ناشی می شود ، به معنای رایگان. برای طبقه متوسط جدید لیبرالیسم برای آزادی برای فرد و برابری همه قبل از قانون ایستاد. از نظر سیاسی ، با رضایت بر مفهوم دولت تأکید کرد. از زمان انقلاب فرانسه ، لیبرالیسم برای پایان دادن به استبداد و امتیازات روحانی ، قانون اساسی و دولت نماینده از طریق پارلمان ایستاده بود. لیبرال های قرن نوزدهم نیز بر مصائب مالکیت خصوصی تأکید کردند.
با این حال ، برابری قبل از قانون لزوماً برای حق رای جهانی نیست. شما به یاد خواهید آورد که در فرانسه انقلابی ، که اولین آزمایش سیاسی در لیبرال دموکراسی بود ، حق رأی و انتخاب انتخاب فقط به مردان متعلق به املاک اعطا شد. مردان بدون دارایی و همه زنان از حقوق سیاسی خارج شدند. فقط برای مدت کوتاهی در زمان ژاکوبینز ، همه مردان بالغ از حق رأی لذت می برند. با این حال ، کد ناپلئونی به حق رای محدود بازگشت و زنان را به وضعیت یک خردسال ، منوط به اقتدار پدران و همسران ، کاهش داد. در طول قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم ، زنان و مردان غیرقانونی جنبش های مخالف را سازمان دادند و خواستار حقوق سیاسی برابر بودند.
در حوزه اقتصادی ، لیبرالیسم برای آزادی بازارها و از بین بردن محدودیت های تحمیل شده دولت بر حرکت کالاها و سرمایه ایستاد. در طول قرن نوزدهم ، این تقاضای شدید طبقات متوسط نوظهور بود. بگذارید نمونه ای از مناطق آلمانی زبان را در نیمه اول قرن نوزدهم بگیریم. اقدامات اداری ناپلئون از اصول اولیه بی شماری در کنفدراسیون 39 ایالت ایجاد کرده بود. هر یک از اینها دارای ارز و وزن و اقدامات خود بودند. یک بازرگان که در سال 1833 از هامبورگ به نورنبرگ برای فروش کالاهای خود سفر می کرد ، باید از 11 موانع گمرک عبور کند و در هر یک از آنها وظیفه گمرکی حدود 5 درصد را بپردازد. وظایف اغلب با توجه به وزن یا اندازه گیری کالاها انجام می شد. از آنجا که هر منطقه سیستم وزن و اقدامات خاص خود را داشت ، این محاسبه وقت گیر بود. به عنوان مثال ، اندازه گیری پارچه ، Elle بود که در هر منطقه برای طول متفاوت ایستاده بود. یک ماده نساجی خریداری شده در فرانکفورت 54.7 سانتی متر پارچه ، در ماینز 55.1 سانتی متر ، در نورنبرگ 65.6 سانتی متر ، در فرایبورگ 53.5 سانتی متر را به شما می دهد.
چنین شرایطی به عنوان موانع مبادله اقتصادی و رشد توسط طبقات جدید تجاری ، که استدلال می کردند ایجاد یک سرزمین اقتصادی یکپارچه است که امکان حرکت بدون مانع کالاها ، مردم و سرمایه را استدلال می کند ، تلقی می شد. در سال 1834 ، یک اتحادیه گمرک یا گلرین به ابتکار پروس تشکیل شد و توسط بیشتر کشورهای آلمان پیوست. اتحادیه موانع تعرفه را از بین برد و تعداد ارزها را از بیش از سی به دو کاهش داد. ایجاد شبکه ای از راه آهن ، تحرک را بیشتر تحریک می کند و از منافع اقتصادی به اتحاد ملی استفاده می کند. موجی از ناسیونالیسم اقتصادی باعث تقویت احساسات ناسیونالیستی گسترده تر در آن زمان شد.
Language: Persian