Επομένως, οι εκλογές αφορούν τον πολιτικό ανταγωνισμό. Αυτός ο διαγωνισμός λαμβάνει διάφορες μορφές. Η πιο προφανής μορφή είναι ο ανταγωνισμός μεταξύ των πολιτικών κομμάτων. Σε επίπεδο εκλογικής περιφέρειας, παίρνει τη μορφή ανταγωνισμού μεταξύ πολλών υποψηφίων. Εάν δεν υπάρχει ανταγωνισμός, οι εκλογές θα γίνουν άσκοπες.
Αλλά είναι καλό να έχουμε πολιτικό ανταγωνισμό; Σαφώς, ένας εκλογικός ανταγωνισμός έχει πολλά μειονεκτήματα. Δημιουργεί μια αίσθηση διαίρεσης και «φανατισμού» σε κάθε τοποθεσία. Θα είχατε ακούσει για τους ανθρώπους που διαμαρτύρονται για την «πολιτική πολιτική» στην τοποθεσία σας. Διαφορετικά πολιτικά κόμματα και ηγέτες συχνά καταγράφουν τους ισχυρισμούς εναντίον του άλλου. Τα κόμματα και οι υποψήφιοι συχνά χρησιμοποιούν βρώμικα κόλπα για να κερδίσουν εκλογές. Μερικοί άνθρωποι λένε ότι αυτή η πίεση για να κερδίσει εκλογικές μάχες δεν επιτρέπει τη διαμόρφωση λογικών μακροπρόθεσμων πολιτικών. Μερικοί καλοί άνθρωποι που μπορεί να επιθυμούν να εξυπηρετήσουν τη χώρα δεν εισέρχονται σε αυτήν την αρένα. Δεν τους αρέσουν η ιδέα να μεταφερθούν σε ανθυγιεινό ανταγωνισμό.
Οι κατασκευαστές του συντάγματος μας γνώριζαν αυτά τα προβλήματα. Ωστόσο, επέλεξαν δωρεάν ανταγωνισμό στις εκλογές ως τον τρόπο να επιλέξουν τους μελλοντικούς μας ηγέτες. Το έκαναν επειδή αυτό το σύστημα λειτουργεί καλύτερα μακροπρόθεσμα. Σε έναν ιδανικό κόσμο όλοι οι πολιτικοί ηγέτες γνωρίζουν τι είναι καλό για τους ανθρώπους και έχουν κίνητρο μόνο από την επιθυμία να τους εξυπηρετήσουν. Ο πολιτικός ανταγωνισμός δεν είναι απαραίτητος σε έναν τέτοιο ιδανικό κόσμο. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει στην πραγματική ζωή. Οι πολιτικοί ηγέτες σε όλο τον κόσμο, όπως και όλοι οι άλλοι επαγγελματίες, έχουν κίνητρο από την επιθυμία να προωθήσουν την πολιτική τους σταδιοδρομία. Θέλουν να παραμείνουν στην εξουσία ή να πάρουν δύναμη και θέσεις για τον εαυτό τους. Μπορεί να επιθυμούν να εξυπηρετήσουν και τους ανθρώπους, αλλά είναι επικίνδυνο να εξαρτάται εξ ολοκλήρου από την αίσθηση του καθήκοντός τους. Εκτός από ακόμη και όταν επιθυμούν να εξυπηρετήσουν τους ανθρώπους, μπορεί να μην γνωρίζουν τι απαιτείται για να το πράξουν, ή οι ιδέες τους μπορεί να μην ταιριάζουν με αυτό που θέλουν πραγματικά οι άνθρωποι.
Πώς αντιμετωπίζουμε αυτήν την πραγματική κατάσταση ζωής; Ένας τρόπος είναι να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε τη γνώση και τον χαρακτήρα των πολιτικών ηγετών. Ο άλλος και πιο ρεαλιστικός τρόπος είναι να δημιουργηθεί ένα σύστημα όπου οι πολιτικοί ηγέτες ανταμείβονται για την εξυπηρέτηση των ανθρώπων και τιμωρούνται για να μην το πράξουν. Ποιος αποφασίζει αυτήν την ανταμοιβή ή τιμωρία; Η απλή απάντηση είναι: οι άνθρωποι. Αυτό είναι που κάνει ο εκλογικός ανταγωνισμός. Ο τακτικός εκλογικός ανταγωνισμός παρέχει κίνητρα σε πολιτικά κόμματα και ηγέτες. Γνωρίζουν ότι εάν εγείρουν ζητήματα που θέλουν να αυξηθούν οι άνθρωποι, η δημοτικότητα και οι πιθανότητες νίκης τους θα αυξηθούν στις επόμενες εκλογές. Αλλά αν δεν ικανοποιήσουν τους ψηφοφόρους με το έργο τους, δεν θα μπορέσουν να κερδίσουν ξανά.
Έτσι, εάν ένα πολιτικό κόμμα παρακινηθεί μόνο από την επιθυμία να είναι στην εξουσία, ακόμα και τότε θα αναγκαστεί να εξυπηρετήσει τον λαό. Αυτό είναι λίγο σαν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η αγορά. Ακόμη και αν ένας καταστηματάρχης ενδιαφέρεται μόνο για το κέρδος του, αναγκάζεται να δώσει καλή εξυπηρέτηση στους πελάτες. Εάν δεν το κάνει, ο πελάτης θα πάει σε κάποιο άλλο κατάστημα. Ομοίως, ο πολιτικός ανταγωνισμός μπορεί να προκαλέσει διαιρέσεις και κάποια ασχήμια, αλλά τελικά βοηθά να αναγκάσουν τα πολιτικά κόμματα και τους ηγέτες να υπηρετήσουν τον λαό.
Language: Greek