დატოვეთ ინდოეთის მოძრაობა

კრიპსის მისიის წარუმატებლობამ და მეორე მსოფლიო ომის შედეგებმა ინდოეთში ფართო უკმაყოფილება შეიქმნა. ამან განდიჯმა წამოიწყო მოძრაობა, რომელიც ითხოვდა ბრიტანელების სრულყოფილი გაყვანისკენ ინდოეთიდან. კონგრესის სამუშაო კომიტეტმა, 1942 წლის 14 ივლისს Wardha- ში შეხვედრისას, მიიღო ისტორიული “დატოვებული ინდოეთი” რეზოლუცია, რომელიც ითხოვს ინდიელებისთვის ძალაუფლების დაუყოვნებლივ გადაცემას და ინდოეთის დატოვებას. 1942 წლის 8 აგვისტოს ბომბეიში, მთელი ინდოეთის კონგრესის კომიტეტმა დაამტკიცა რეზოლუცია, რომელიც ითხოვდა არაძალადობრივი მასობრივი ბრძოლას ფართო მასშტაბის მასშტაბით მთელ ქვეყანაში. სწორედ ამ შემთხვევაში, განდიჯმა წარუდგინა ცნობილი “Do ან Die” გამოსვლა. “ინდოეთის დატოვების” მოწოდებამ თითქმის მიიყვანა სახელმწიფო აპარატურა ქვეყნის დიდ ნაწილში, რადგან ხალხმა ნებაყოფლობით გადააგდო მოძრაობის სქელი. ხალხი აკვირდებოდა ჰარტალებს, ხოლო დემონსტრაციებსა და პროცესებს თან ახლდა ეროვნული სიმღერები და ლოზუნგები. მოძრაობა მართლაც მასობრივი მოძრაობა იყო, რომელმაც თავის ამბიტში შეიყვანა ათასობით ჩვეულებრივი ადამიანი, კერძოდ, სტუდენტები, მუშები და გლეხები. მან ასევე დაინახა ლიდერების აქტიური მონაწილეობა, კერძოდ, Jayprakash Narayan, Aruna Asaf Ali და Ram Manohar Lohia და მრავალი ქალი, როგორიცაა Matangini Hazra ბენგალში, Kanaklata Barua in Assam და Rama Devi ოდიშაში. ბრიტანელებმა დიდი ძალით გამოეხმაურნენ, მაგრამ მოძრაობის ჩახშობისთვის წელიწადზე მეტი დრო დასჭირდა.