We hebben gezien hoe Britse fabrikanten probeerden de Indiase markt over te nemen, en hoe Indiase wevers en ambachtslieden, handelaren en industriëlen zich verzetten tegen koloniale controles, tariefbescherming eisten, hun eigen ruimtes creëerden en probeerden de markt voor hun producten uit te breiden. Maar wanneer nieuwe producten worden geproduceerd, moeten mensen worden overgehaald om ze te kopen. Ze moeten zin hebben om het product te gebruiken. Hoe is dit gedaan?
Een manier waarop nieuwe consumenten worden gemaakt, is via advertenties. Zoals u weet, laten advertenties producten wenselijk en noodzakelijk lijken. Ze proberen de geest van mensen vorm te geven en nieuwe behoeften te creëren. Vandaag leven we in een wereld waar advertenties ons omringen. Ze verschijnen in kranten, tijdschriften, hoardings, straatmuren, televisieschermen. Maar als we terugkijken op de geschiedenis, zien we dat we vanaf het begin van het industriële tijdperk, advertenties een rol hebben gespeeld bij het uitbreiden van de markten voor producten en bij het vormgeven van een nieuwe consumentencultuur.
Toen Manchester -industriëlen in India begonnen te verkopen in India, legden ze etiketten op de stoffenbundels. Het label was nodig om de productieplaats te maken en de naam van het bedrijf dat de koper kent. Het label moest ook een kenmerk van kwaliteit zijn. Toen kopers ‘gemaakt in Manchester’ vetgedrukt op het etiket zagen geschreven, werd van hen verwacht dat ze zich zelfverzekerd voelen om het doek te kopen.
Maar labels droeg niet alleen woorden en teksten. Ze droegen ook afbeeldingen en werden heel vaak prachtig geïllustreerd. Als we naar deze oude labels kijken, kunnen we een idee hebben van de geest van de fabrikanten, hun berekeningen en de manier waarop ze de mensen aanspreken.
Beelden van Indiase goden en godinnen verschenen regelmatig op deze labels. Het was alsof de associatie met goden goddelijke goedkeuring gaf aan de verkochte goederen. Het ingedrukte beeld van Krishna of Saraswati was ook bedoeld om de productie uit een buitenlands land te laten lijken voor de Indiase mensen.
Tegen het einde van de negentiende eeuw waren fabrikanten kalenders afdrukken om hun producten populair te maken. In tegenstelling tot kranten en tijdschriften werden kalenders zelfs gebruikt door mensen die niet konden lezen. Ze werden opgehangen in theewinkels en in de huizen van arme mensen net zoveel als in kantoren en appartementen uit de middenklasse. En degenen die de kalenders hingen, moesten de advertenties, dag na dag, het hele jaar door zien. In deze kalenders zien we opnieuw de cijfers van goden die worden gebruikt om nieuwe producten te verkopen.
Net als de beelden van goden, cijfers van belangrijke personages, van keizers en nawabs, versierde advertenties en kalenders. De boodschap leek heel vaak te zeggen: als u de koninklijke figuur respecteert, respecteer dan dit product; Toen het product door koningen werd gebruikt of geproduceerd onder Royal Command, kon de kwaliteit ervan niet in twijfel worden getrokken.
Toen de Indiase fabrikanten adverteerden, was de nationalistische boodschap duidelijk en luid. Als u voor de natie zorgt, koop dan producten die indianen produceren. Advertenties werden een voertuig van de nationalistische boodschap van Swadeshi.
Conclusie
Het is duidelijk dat de leeftijd van industrieën grote technologische veranderingen, groei van fabrieken en het maken van een nieuwe industriële beroepsbevolking heeft betekend. Zoals u hebt gezien, bleven handtechnologie en kleinschalige productie echter een belangrijk onderdeel van het industriële landschap.
Kijk opnieuw, ze projecteren? bij Fig. 1 en 2. Wat zou u nu over de afbeeldingen zeggen?
Language: Dutch
We hebben gezien hoe Britse fabrikanten probeerden de Indiase markt over te nemen, en hoe Indiase wevers en ambachtslieden, handelaren en industriëlen zich verzetten tegen koloniale controles, tariefbescherming eisten, hun eigen ruimtes creëerden en probeerden de markt voor hun producten uit te breiden. Maar wanneer nieuwe producten worden geproduceerd, moeten mensen worden overgehaald om ze te kopen. Ze moeten zin hebben om het product te gebruiken. Hoe is dit gedaan?
Een manier waarop nieuwe consumenten worden gemaakt, is via advertenties. Zoals u weet, laten advertenties producten wenselijk en noodzakelijk lijken. Ze proberen de geest van mensen vorm te geven en nieuwe behoeften te creëren. Vandaag leven we in een wereld waar advertenties ons omringen. Ze verschijnen in kranten, tijdschriften, hoardings, straatmuren, televisieschermen. Maar als we terugkijken op de geschiedenis, zien we dat we vanaf het begin van het industriële tijdperk, advertenties een rol hebben gespeeld bij het uitbreiden van de markten voor producten en bij het vormgeven van een nieuwe consumentencultuur.
Toen Manchester -industriëlen in India begonnen te verkopen in India, legden ze etiketten op de stoffenbundels. Het label was nodig om de productieplaats te maken en de naam van het bedrijf dat de koper kent. Het label moest ook een kenmerk van kwaliteit zijn. Toen kopers ‘gemaakt in Manchester’ vetgedrukt op het etiket zagen geschreven, werd van hen verwacht dat ze zich zelfverzekerd voelen om het doek te kopen.
Maar labels droeg niet alleen woorden en teksten. Ze droegen ook afbeeldingen en werden heel vaak prachtig geïllustreerd. Als we naar deze oude labels kijken, kunnen we een idee hebben van de geest van de fabrikanten, hun berekeningen en de manier waarop ze de mensen aanspreken.
Beelden van Indiase goden en godinnen verschenen regelmatig op deze labels. Het was alsof de associatie met goden goddelijke goedkeuring gaf aan de verkochte goederen. Het ingedrukte beeld van Krishna of Saraswati was ook bedoeld om de productie uit een buitenlands land te laten lijken voor de Indiase mensen.
Tegen het einde van de negentiende eeuw waren fabrikanten kalenders afdrukken om hun producten populair te maken. In tegenstelling tot kranten en tijdschriften werden kalenders zelfs gebruikt door mensen die niet konden lezen. Ze werden opgehangen in theewinkels en in de huizen van arme mensen net zoveel als in kantoren en appartementen uit de middenklasse. En degenen die de kalenders hingen, moesten de advertenties, dag na dag, het hele jaar door zien. In deze kalenders zien we opnieuw de cijfers van goden die worden gebruikt om nieuwe producten te verkopen.
Net als de beelden van goden, cijfers van belangrijke personages, van keizers en nawabs, versierde advertenties en kalenders. De boodschap leek heel vaak te zeggen: als u de koninklijke figuur respecteert, respecteer dan dit product; Toen het product door koningen werd gebruikt of geproduceerd onder Royal Command, kon de kwaliteit ervan niet in twijfel worden getrokken.
Toen de Indiase fabrikanten adverteerden, was de nationalistische boodschap duidelijk en luid. Als u voor de natie zorgt, koop dan producten die indianen produceren. Advertenties werden een voertuig van de nationalistische boodschap van Swadeshi.
Conclusie
Het is duidelijk dat de leeftijd van industrieën grote technologische veranderingen, groei van fabrieken en het maken van een nieuwe industriële beroepsbevolking heeft betekend. Zoals u hebt gezien, bleven handtechnologie en kleinschalige productie echter een belangrijk onderdeel van het industriële landschap.
Kijk opnieuw, ze projecteren? bij Fig. 1 en 2. Wat zou u nu over de afbeeldingen zeggen?
Language: Dutch