Në dy kapitujt e mëparshëm kemi parë dy elementë kryesorë të një qeverie demokratike. Në Kapitullin 3 ne pamë se si një qeveri demokratike duhet të zgjidhet periodikisht nga njerëzit në një mënyrë të lirë dhe të drejtë. Në Kapitullin 4 mësuam se një demokraci duhet të bazohet në institucione që ndjekin rregulla dhe procedura të caktuara. Këta elementë janë të domosdoshëm, por jo të mjaftueshëm për një demokraci. Zgjedhjet dhe institucionet duhet të kombinohen me një element të tretë – kënaqësinë e të drejtave – për ta bërë një qeveri demokratike. Edhe sundimtarët më të zgjedhur siç duhet që punojnë përmes procesit të vendosur institucional duhet të mësojnë të mos kalojnë disa kufij. Të drejtat demokratike të qytetarëve vendosin ato kufij në një demokraci. Kjo është ajo që ne marrim në këtë kapitull të fundit të librit. Ne fillojmë duke diskutuar disa raste të jetës reale për të imagjinuar se çfarë do të thotë të jetosh pa të drejta. Kjo çon në një diskutim mbi atë që nënkuptojmë me të drejtat dhe pse na duhen. Ashtu si në kapitujt e mëparshëm, diskutimi i përgjithshëm pasohet nga një përqendrim në Indi. Ne diskutojmë një nga një të drejtat themelore në Kushtetutën Indiane. Atëherë i drejtohemi sesi këto të drejta mund të përdoren nga qytetarët e zakonshëm. Kush do t’i mbrojë dhe zbatojë ata? Më në fund, ne hedhim një vështrim se si shtrirja e të drejtave është duke u zgjeruar. Language: Albanian