მოდით, დავუბრუნდეთ, ერთ ბოლოჯერ, ოფისის მემორანდუმის ამბავზე, რომელიც ჩვენ დავიწყეთ. ამჯერად არ გავიხსენოთ ამბავი, მაგრამ წარმოიდგინეთ, რამდენად განსხვავებული შეიძლება ყოფილიყო ეს ამბავი. დაიმახსოვრე, ამბავი დამაკმაყოფილებელ დასასრულს მიაღწია, რადგან უზენაესმა სასამართლომ გამოიტანა განაჩენი, რომელიც ყველას მიიღეს. წარმოიდგინეთ, რა მოხდებოდა შემდეგ სიტუაციებში:
• თუ ქვეყანაში უზენაესი სასამართლოს მსგავსი არაფერი იყო.
• მაშინაც კი, თუ იყო უზენაესი სასამართლო, თუ მას არ ჰქონდა უფლებამოსილება განსაჯოს მთავრობის ქმედებები.
• მაშინაც კი, თუ მას ძალა ჰქონდა, თუ არავინ ენდობოდა უზენაეს სასამართლოს, გამოიტანა სამართლიანი განაჩენი.
• მაშინაც კი, თუ ეს სამართლიან გადაწყვეტილებას მისცემდა, თუ ისინი, ვინც მთავრობის ბრძანებას მიმართავდნენ, არ მიიღეს განაჩენი.
სწორედ ამიტომ, დამოუკიდებელი და ძლიერი სასამართლო სისტემა ითვლება აუცილებელ დემოკრატიებისთვის. ქვეყნის ყველა ქვეყანაში სხვადასხვა დონეზე, სასამართლო სისტემა ეწოდება. ინდოეთის სასამართლო სისტემა შედგება უზენაესი სასამართლოს მთელი ქვეყნის, უზენაესი სასამართლოების შტატებში, საოლქო სასამართლოებში და ადგილობრივ დონეზე. ინდოეთს აქვს ინტეგრირებული სასამართლო სისტემა. ეს ნიშნავს, რომ უზენაესი სასამართლო აკონტროლებს ქვეყანაში სასამართლო ადმინისტრაციას. მისი გადაწყვეტილებები სავალდებულოა ქვეყნის ყველა სხვა სასამართლოში. მას შეუძლია ნებისმიერი დავა მიიღოს
• ქვეყნის მოქალაქეებს შორის;
• მოქალაქეებსა და მთავრობას შორის;
• ორ ან მეტ სახელმწიფო მთავრობას შორის; და
• მთავრობებს შორის კავშირსა და სახელმწიფო დონეზე.
ეს არის უმაღლესი სააპელაციო სასამართლო სამოქალაქო და სისხლის სამართლის საქმეებში. მას შეუძლია მოისმინოს გასაჩივრება უზენაესი სასამართლოების გადაწყვეტილებების შესახებ.
სასამართლო სისტემის დამოუკიდებლობა ნიშნავს, რომ იგი არ არის საკანონმდებლო ორგანოს ან აღმასრულებლის კონტროლის ქვეშ. მოსამართლეები არ მოქმედებენ მთავრობის მიმართულებით ან ხელისუფლების მხარის სურვილების შესაბამისად. სწორედ ამიტომ, ყველა თანამედროვე დემოკრატიას აქვს სასამართლოები, რომლებიც დამოუკიდებელია საკანონმდებლო და აღმასრულებელი. ინდოეთმა მიაღწია ამას. უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეები და უზენაესი სასამართლოები პრეზიდენტს ინარჩუნებენ პრემიერ -მინისტრის რჩევით და უზენაესი სასამართლოს მთავარ იუსტიციის საკითხთან დაკავშირებით. პრაქტიკაში ეს ნიშნავს, რომ უზენაესი სასამართლოს უფროსი მოსამართლეები ირჩევენ უზენაესი სასამართლოსა და უზენაესი სასამართლოების ახალ მოსამართლეებს. პოლიტიკური აღმასრულებლის მიერ ჩარევის ძალიან მცირე შესაძლებლობები არსებობს. უზენაესი სასამართლოს უფროსი ყველაზე მოსამართლე, როგორც წესი, მთავარ იუსტიციას დაინიშნა. მას შემდეგ, რაც პირი დაინიშნა უზენაესი სასამართლოს ან უზენაესი სასამართლოს მოსამართლედ, თითქმის შეუძლებელია მისი თანამდებობიდან ამოღება. ეს ისეთივე რთულია, როგორც ინდოეთის პრეზიდენტის მოხსნა. მოსამართლე შეიძლება მოიხსნას მხოლოდ იმპიჩმენტის შუამდგომლობით, რომელიც ცალკე გაიარა პარლამენტის ორი სახლის ორი მესამედის წევრმა. ეს არასოდეს მომხდარა ინდოეთის დემოკრატიის ისტორიაში.
სასამართლო სისტემა ინდოეთში ასევე ერთ – ერთი ყველაზე ძლიერი მსოფლიოში. უზენაეს სასამართლოს და უზენაეს სასამართლოებს აქვთ უფლებამოსილება ინტერპრეტაცია გაუწიონ ქვეყნის კონსტიტუციას. მათ შეუძლიათ გამოაცხადონ საკანონმდებლო ორგანოს ნებისმიერი კანონი ან აღმასრულებლის ქმედებები, იქნება ეს კავშირის დონეზე, თუ სახელმწიფო დონეზე, თუ ისინი აღმოაჩენენ, რომ ასეთი კანონი ან მოქმედება ეწინააღმდეგება კონსტიტუციას. ამრიგად, მათ შეუძლიათ განსაზღვრონ ქვეყანაში აღმასრულებელი დირექტორის ნებისმიერი კანონმდებლობის ან მოქმედების კონსტიტუციური მოქმედება, როდესაც ის მათ წინაშე გამოწვეულია. ეს ცნობილია როგორც სასამართლო განხილვა. ინდოეთის უზენაესმა სასამართლომ ასევე დაადგინა, რომ კონსტიტუციის ძირითადი ან ძირითადი პრინციპები პარლამენტის მიერ არ შეიძლება შეიცვალოს.
ინდოეთის სასამართლო ხელისუფლების უფლებამოსილებები და დამოუკიდებლობა საშუალებას აძლევს მას იმოქმედოს როგორც ფუნდამენტური უფლებების მცველი. შემდეგ თავში ვხედავთ, რომ მოქალაქეებს უფლება აქვთ მიუახლოვდნენ სასამართლოებს, რომ მოიძიონ გამოსწორება მათი უფლებების დარღვევის შემთხვევაში. ბოლო წლებში სასამართლოებმა მიიღეს რამდენიმე განაჩენი და დირექტივა საზოგადოებრივი ინტერესის და ადამიანის უფლებების დასაცავად. ვინმეს შეუძლია მიუახლოვდეს სასამართლოებს, თუ საზოგადოებრივი ინტერესი ზიანს აყენებს მთავრობის მოქმედებებს. ამას ეწოდება საზოგადოებრივი ინტერესის სამართალწარმოება. სასამართლოები ერევიან, რათა თავიდან აიცილონ მთავრობის მიერ გადაწყვეტილების მიღების უფლებამოსილების ბოროტად გამოყენება. ისინი შეამოწმებენ არასრულწლოვნებს საჯარო მოხელეების მხრიდან. სწორედ ამიტომ, სასამართლო სისტემა ადამიანებს შორის ნდობის მაღალი დონით სარგებლობს.
Language: Georgion