Il-falliment tal-missjoni Cripps u l-effetti tat-Tieni Gwerra Dinjija ħolqu nuqqas ta ‘sensja mifruxa fl-Indja. Dan wassal lil Gandhiji biex iniedi moviment li jitlob irtirar sħiħ tal-Ingliżi mill-Indja. Il-Kumitat ta ‘Ħidma tal-Kungress, fil-laqgħa tiegħu f’Wardha fl-14 ta’ Lulju 1942, għadda r-riżoluzzjoni storika ta ” Nieqaf l-Indja ‘li titlob it-trasferiment immedjat tal-poter lill-Indjani u nieqaf mill-Indja. Fit-8 ta ’Awwissu 1942 f’Bombai, il-Kumitat tal-Kungress tal-Indja kollha approva r-riżoluzzjoni li talbet għal ġlieda tal-massa mhux vjolenti fuq l-iskala l-aktar wiesgħa possibbli madwar il-pajjiż. Kien f’din l-okkażjoni li Gandhiji ta d-diskors famuż ‘Do jew Die’. Is-sejħa għal ‘nieqaf l-Indja’ kważi ġabet il-makkinarju tal-istat f’partijiet kbar tal-pajjiż hekk kif in-nies volontarjament xeħtu lilhom infushom fil-ħxuna tal-moviment. In-nies osservaw hartals, u dimostrazzjonijiet u purċissjonijiet kienu akkumpanjati minn kanzunetti nazzjonali u slogans. Il-moviment kien tassew moviment tal-massa li ġab fl-ambitu tiegħu eluf ta ’nies ordinarji, jiġifieri studenti, ħaddiema u bdiewa. Huwa ra wkoll il-parteċipazzjoni attiva tal-mexxejja, jiġifieri, Jayprakash Narayan, Aruna Asaf Ali u Ram Manohar Lohia u ħafna nisa bħal Matangini Hazra fil-Bengal, Kanaklata Barua f’Assam u Rama Devi f’Odisha. Il-Brittaniċi wieġbu b’ħafna forza, iżda ħadu aktar minn sena biex irażżnu l-moviment.