Биёед бубинем, вақте ки чоп дар Ҳиндустон оғоз ёфт ва чӣ гуна пеш аз синну соли чоп чӣ гуна навишта шудааст. Ҳиндустон анъанаҳои хеле бой ва кӯҳнаи дастнависҳои дастнависии дастӣ – дар Sanskrit, арабӣ, форсӣ, инчунин ба забонҳои гуногуни valnacage. Дастнависҳо дар баргҳои хурмо ё дар коғазҳои дастӣ нусхабардорӣ карда шуданд. Саҳифаҳо баъзан зебо буданд. Онҳо ё дар байни чӯб пӯшидаанд ё барои нигоҳдории ҳифз дар якҷоягӣ фишор хоҳанд гирифт. Дастнависҳо то рӯзи аввали асри нуздаҳум идома ёфта, ба таври хуб истеҳсол карда мешаванд.
Аммо дастнависҳо, вале дастнависҳо хеле гарон ва нозук буданд. Онҳо бояд бодиққат хароб мешуданд ва онҳо ба осонӣ хонда намешуданд
скрипт дар сабкҳои гуногун навишта шудааст. Ҳамин тавр, дастнависҳо дар ҳаёти ҳаррӯза ба таври васеъ истифода намешаванд. Бо вуҷуди он, гарчанде ки Бенгали қаблӣ як шабакаи васеи мактабҳои ибтидоии деҳа таҳия шуда, донишҷӯён аксар вақт матнҳоро нахондаанд. Онҳо танҳо навиштанро ёд гирифтанд. Муаллимон водор карданд, ки қисмҳои матнҳоро аз хотира ва донишҷӯён ба онҳо навиштанд. Ҳамин тавр, бисёриҳо бидуни ҳеҷ гоҳ ягон намуди матнҳоро хондаанд.
Language: Tajik