Birinci Dünya Savaşı, bildiğiniz gibi, iki güç bloğu arasında yapıldı. Bir tarafta müttefikler vardı – İngiltere, Fransa ve Rusya (daha sonra ABD’nin katıldığı); ve karşı tarafta merkezi güçler-Almanya, Avusturya-Macaristan ve Osmanlı Türkiye vardı. Savaş Ağustos 1914’te başladığında, birçok hükümet Noel’e kadar sona ereceğini düşündü. Dört yıldan fazla sürdü.
Birinci Dünya Savaşı daha önce hiç kimse gibi bir savaştı. Dövüş, şimdi düşmanlarına mümkün olan en büyük yıkımı sağlamak için modem endüstrisinin geniş güçlerini kullanan dünyanın önde gelen sanayi ülkelerini içeriyordu.
Bu savaş ilk modern sanayi savaşıydı. Makineli tüfek, tanklar, uçaklar, kimyasal silahlar vb. Kullanımını büyük ölçekte gördü. Bunların hepsi modern büyük ölçekli endüstrinin giderek artan ürünlerdi. Savaşla savaşmak için, milyonlarca asker dünyanın dört bir yanından işe alınmalı ve büyük gemiler ve trenlerde cephelere taşındı. Ölüm ve yıkım ölçeği-9 milyon ölü ve 20 milyon yaralı, endüstriyel çağdan önce endüstriyel silah kullanmadan düşünülemezdi.
Öldürülen ve sakatlığın çoğu çalışma çağındaki adamlardı. Bu ölümler ve yaralanmalar Avrupa’daki yetenekli işgücünü azalttı. Aile içinde daha az sayı ile savaştan sonra hane halkı gelirleri azaldı.
Savaş sırasında, savaşla ilgili mallar üretmek için endüstriler yeniden yapılandırıldı. Tüm toplumlar da savaş için yeniden düzenlendi – erkekler savaşmaya giderken, kadınlar daha önce sadece erkeklerin yapması beklendiği işleri üstlenmek için adım attılar.
Savaş, şu anda birbirleriyle onlar için ödeme yapmak için savaşan dünyanın en büyük ekonomik güçleri arasındaki ekonomik bağlantıların yakalanmasına yol açtı. Böylece İngiltere, ABD bankalarından ve ABD halkından büyük miktarda para ödünç aldı. Böylece savaş ABD’yi uluslararası bir borçlu olmaktan uluslararası bir alacaklıya dönüştürdü. Başka bir deyişle, savaşın sonunda, ABD ve vatandaşları ABD’de sahip olunan yabancı hükümetlerden ve vatandaşlardan daha fazla denizaşırı varlıklara sahipti. Language: Turkish