چگونه مردم عادی نسبت به نازیسم واکنش نشان دادند؟
بسیاری جهان را از طریق چشمان نازی ها دیدند و به زبان نامی ذهن خود را بیان کردند. آنها وقتی کسی را دیدند که مانند یک یهودی به نظر می رسد ، احساس نفرت و عصبانیت می کردند. آنها خانه های یهودیان را مشخص کردند و از همسایگان مشکوک خبر دادند. آنها واقعاً معتقد بودند كه نازیسم سعادت را به همراه خواهد داشت و بهزیستی عمومی را بهبود می بخشد.
اما هر آلمانی نازی نبود. بسیاری از آنها مقاومت فعال نازیسم را سازمان داده و سرکوب پلیس و مرگ را برانگیخته اند. با این حال ، اکثریت بزرگ آلمانی ها بینندگان منفعل و شاهدان بی پروا بودند. آنها بیش از حد ترسیده بودند که عمل کنند ، متفاوت باشند و اعتراض کنند. آنها ترجیح می دادند به دور نگاه کنند. Pastor Niemoeller ، یک جنگنده مقاومت ، عدم وجود اعتراض ، یک سکوت غیرقانونی ، در بین آلمانی های معمولی در مواجهه با جنایات وحشیانه و سازمان یافته ای که علیه مردم در امپراتوری نازی مرتکب شده بود ، مشاهده کرد. او در مورد این سکوت به طور متحرک نوشت:
“ابتدا آنها برای کمونیست ها آمدند ،
خوب ، من کمونیست نبودم-
بنابراین من چیزی نگفتم.
سپس آنها برای سوسیال دموکرات ها آمدند ،
خوب ، من یک دموکرات سوسیال نبودم
بنابراین من هیچ کاری نکردم ،
سپس آنها برای اتحادیه های صنفی آمدند ،
اما من یک اتحادیه صنفی نبودم.
و سپس آنها برای یهودیان آمدند ،
اما من یک یهودی نبودم ، بنابراین کار کمی کردم.
بعد وقتی برای من آمدند ،
کسی نبود که بتواند برای من بایستد.
فعالیت
چرا Ema Kranz می گوید ، “من فقط می توانم برای خودم بگویم؟ نظر او را چگونه مشاهده می کنید؟
جعبه 1
آیا عدم نگرانی قربانیان نازی فقط به دلیل ترور بود؟ نه ، می گوید لارنس ریس که برای مستند اخیر خود با عنوان “نازی ها: هشدار از تاریخ” با افراد متنوع مصاحبه کرده است. ارنا کرانز ، یک نوجوان معمولی آلمانی در دهه 1930 و یک مادربزرگ هم اکنون ، به ریس گفت: ‘1930 میلادی یک درخشش امید را ارائه داد ، نه فقط برای بیکاران بلکه برای همه برای همه ما احساس نزولی کردیم. از تجربه خودم می توانم بگویم حقوق افزایش یافته و به نظر می رسد آلمان احساس هدف خود را به دست آورده است. فقط می توانستم برای خودم بگویم ، فکر کردم زمان خوبی است. من آن را دوست داشتم. ‘چه چیزی یهودیان در آلمان نازی احساس می کنند ، در کل داستانی متفاوت است. شارلوت بردت مخفیانه رویاهای مردم را در دفتر خاطرات خود ضبط کرد و بعداً آنها را در کتابی بسیار ناامید کننده به نام “راچ سوم درام” منتشر کرد. او توضیح می دهد که چگونه خود یهودیان شروع به اعتقاد به کلیشه های نازی در مورد آنها کردند. آنها رویای بینی های قلاب شده ، موهای سیاه و چشم ، ظاهر یهودی و حرکات بدن را در خواب دیدند. تصاویر کلیشه ای که در مطبوعات نازی ها منتشر شد ، یهودیان را تحت تعقیب قرار داد. آنها حتی در رویاهای خود آنها را ناراحت کردند. یهودیان حتی قبل از رسیدن به محفظه گاز درگذشت.
Language: Persian
Science, MCQs