Toplumu değiştirmeye bakan gruplardan biri Liberallerdi. Liberaller tüm dinleri tolere eden bir ulus istiyordu. Şu anda Avrupa devletlerinin genellikle bir dinin ya da diğerinin infour’u ayrımcılığını (İngiltere, İngiltere, Avusturya ve İspanya Kilisesi’ni Katolik Kilisesi’ni tercih etti). Liberaller ayrıca hanedan yöneticilerinin kontrolsüz gücüne karşı çıktılar. Bireylerin hükümetlere karşı haklarını korumak istediler. Cetveller ve yetkililerden bağımsız iyi eğitimli bir yargı tarafından yorumlanan yasalara tabi olarak, temsilci, seçilmiş bir parlamento hükümetini savundular. Ancak onlar ‘Demokratlar’ değildi. Evrensel yetişkin franchise’a, yani her vatandaşın oy kullanma hakkına inanmadılar. Mülkiyet adamlarının esas olarak oy kullanması gerektiğini hissettiler. Ayrıca kadınlar için oy istemediler.
Buna karşılık, radikaller hükümetin bir ülkenin nüfusunun çoğunluğuna dayandığı bir ulus istiyordu. Birçoğu kadınların sığınak hareketlerini destekledi. Liberallerden farklı olarak, büyük toprak sahiplerinin ve varlıklı fabrika sahiplerinin ayrıcalıklarına karşı çıktılar. Özel mülkiyetin varlığına karşı değillerdi, ancak birkaçının elinde mülk konsantrasyonunu sevmediler.
Muhafazakarlar radikallere ve liberallere karşı çıktı. Ancak Fransız Devrimi’nden sonra muhafazakarlar bile zihinlerini değişim ihtiyacına açmışlardı. Daha önce, onsekizinci yüzyılda, muhafazakarlar genellikle değişim fikrine karşı çıkmıştı. On dokuzuncu yüzyılda, bazı değişimin kaçınılmaz olduğunu kabul ettiler, ancak geçmişin saygı görmesi gerektiğine ve değişimin yavaş bir süreçle ortaya çıkması gerektiğine inanıyorlardı.
Fransız Devrimi’ni takip eden sosyal ve politik kargaşa sırasında çatışan toplumsal değişim hakkında bu tür farklı fikirler. On dokuzuncu yüzyılda devrim ve ulusal dönüşüm konusundaki çeşitli girişimler, bu siyasi eğilimlerin hem sınırlarını hem de potansiyelini tanımlamaya yardımcı oldu.
Language: Turkish Science, MCQs