Табиат ва миқёси андозагирии таълимиро тавсиф кунед.

Табиати андозагирии таълимӣ: Табиати андозагирии таълимӣ чунин аст:
a) Андозагирии таълимӣ ва нопурра нест.
(б) чораҳои таълимӣ рафтори намояндагии хислати ҳисобро тақвият медиҳанд.
(в) воҳидҳо, ки аз рӯи тадбирҳои таълимӣ дида мешаванд, доимӣ нестанд.
(г) воҳидҳои андозагирии таълимӣ аз сифр оғоз намекунанд
д) чораҳои таълимӣ ҳамчун воситаи арзёбии нақшаҳои таълимӣ истифода мешаванд. Омӯзиши раги барои мақсадҳои мушаххаси таълимӣ гузаронида мешавад.
(е) ба монанди чораҳои гуногуни психологӣ, холҳои пурра дар чорабиниҳои таълимӣ таъмин карда намешаванд. Соҳаи андозагирии таълимӣ: Андозаи таълимӣ ба равандҳои мухталифи ченкунӣ, ки барои арзёбии муваффақият ё нокомии раванди таълимӣ бо маънои содда истифода мешаванд. Ин маънои онро дорад, ки мӯҳтаво ва усулҳои интихобшудаи интихобшуда барои ноил шудан ба ҳадафҳо ва ҳадафҳои раванди тарбиявӣ муваффақ гаштанд, ки дар он хатогиҳо дучор меоянд Раванди таҳлили мунтазами ҷанбаҳо ба қадри имкон. Мақсади асосии чунин равандҳои ченкунӣ ин маблағро барои ба даст овардани натиҷаҳои ҷараёни муайяни таълимӣ ва мусоидат ба тағирот дар раванди таълим, инчунин ба тағйироти ҷараёни таълим таҳлил карда мешавад. Андозаи таълимӣ дар фаҳмидани дараҷаи муваффақият ва нокомии донишҷӯёни гуногун дар раванди хариди дониш муфид аст.
Бо пайдоиши тағиротҳои нав дар ҷаҳони психология мафҳумҳои андозагирии андозагирӣ ба ҷараёни таҳсил пайдо шуданд. Аммо, усулҳои имтиҳонҳо, ки дар таҳсил пеш аз асри иморат истифода мешаванд, алалхусус дар давоми асри нуздаҳум пур буданд. Муаллимоне, ки донишҷӯёни донишҷӯёнеро чен кунанд ва субъектҳои худро дар системаи санҷишӣ заруранд, татбиқ кунанд. Муаллим муваффақият ва нокомии донишҷӯёнро мувофиқи афзалиятҳо, лаззат ва поҳои доварӣ мекунад. Ба ибораи дигар, муаллимон ба раванди таҳлил ва андозагирии донишҳое, ки донишҷӯён тавассути раванди санҷиш тавассути раванди суперментирентия ба даст оварда шудаанд, такя мекунанд. Чунин равандҳои санҷиш тамоман илмӣ набуданд. Аз ин рӯ, инҳо наметавонистанд дониши донишҷӯёнро, ки ба таври банақшагирифтанд, чен кунанд. Раванди андозагирии дониши донишҷӯён камбудиҳо буд, зеро чунин тестҳо ба таври банақшагирифташуда, беҳолӣ ва субъективӣ набуданд. Дар охири асри нуздаҳум, хусусан дар аввали асри ХХ, таъсири илмӣ дар ҳама ҷиҳатҳои фикрҳои инсон динамикӣ гардид. Дар натиҷа, илми муосир аксари шохаҳои дониши инсон ворид шуд. Суръати истифодаи усулҳои ғайримуқаррарӣ ва илмӣ ва илмӣ дар ҳама системаҳои таҳқиқоти дониш суръатноктар аст. Оҳиста-оҳиста, суръати истифодаи консепсияҳо ва усулҳои андозагирии андозагирӣ дар таълим Равандҳои гуногуни санҷиш босуръат истифода мешуданд. Language: Tajik