Ing abad kasongolas, yen penting kanggo ngontrol wilayah lan ora mung wong, undang-undang hutan sing ana ing Jawa ing Jawa, mbatesi akses desa menyang alas. Saiki kayu mung bisa dipotong kanggo tujuan sing ditemtokake nggawe kapal kali utawa mbangun omah, iklan mung saka alas khusus ing pengawasan sing cedhak. Pendhudhuk diukum amarga ana ing sapi-sapi sing enom, transportasi OD tanpa ijin, utawa lelungan ing alas ing alas kanthi cart jaran utawa sapi.
Kaya ing India, kebutuhan kanggo mbangun alas kanggo bangunan lan rute sing nyebabake introduksi layanan alas. Ing taun 1882, 280.000 turu wis diekspor saka Jawa dhewe. Nanging, kabeh buruh sing dibutuhake kanggo ngethok wit, transportasi log lan nyiyapake turu. Belanda pisanan sing dileksanakake sewa ing tanah sing diolah ing alas kasebut banjur mbuwang sawetara desa saka rents kasebut, yen bisa nyambut gawe kanggo nglereni lan ngangkut kayu. Iki dikenal minangka sistem blandongdiensten. Mengko, ora nyewa pengecualian, wordir alas diwenehi upah cilik, nanging hak kanggo ngolah tanah alas diwatesi. Language: Javanese