முதல் உலகப் போரும் இரண்டாம் உலகப் போரும் ஒரு பெரிய தாக்கக் காடுகளைக் கொண்டிருந்தன. இந்தியாவில், இந்த நேரத்தில் பணிபுரியும் திட்டங்கள் கைவிடப்பட்டன, பிரிட்டிஷ் போர் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்வதற்காக வனத்துறை மரங்களை சுதந்திரமாக வெட்டியது. ஜாவாவில், ஜப்பானியர்கள் இப்பகுதியை ஆக்கிரமிப்பதற்கு சற்று முன்பு, டச்சுக்காரர்கள் ஒரு பூமியின் கொள்கையைப் பின்பற்றினர், மரத்தூள் ஆலைகளை அழித்தனர், மற்றும் ஜப்பானிய கைகளில் வரக்கூடாது என்பதற்காக பெரிய தேக்கு பதிவுகளின் பெரிய குவியல்களை எரித்தனர். ஜப்பானியர்கள் பின்னர் தங்கள் சொந்த போர் தொழில்களுக்காக காடுகளை பொறுப்பற்ற முறையில் சுரண்டினர், வன கிராமவாசிகள் காடுகளை வெட்டும்படி கட்டாயப்படுத்தினர். பல கிராமவாசிகள் இந்த வாய்ப்பைப் பயன்படுத்தி காட்டில் சாகுபடியை விரிவுபடுத்தினர். போருக்குப் பிறகு, இந்தோனேசிய வன சேவைக்கு இந்த நிலத்தை திரும்பப் பெறுவது கடினமாக இருந்தது. இந்தியாவைப் போலவே, விவசாய நிலங்களுக்கான மக்களின் தேவை, நிலத்தை கட்டுப்படுத்தவும், அதிலிருந்து மக்களை விலக்கவும் வனத்துறையின் விருப்பத்துடன் முரண்பட்டுள்ளது. Language: Tamil