In 1772 het Henry Patullo, ‘n amptenaar van die maatskappy, gewaag om te sê dat die vraag na Indiese tekstiele nooit kon verminder nie, aangesien geen ander nasie goedere van dieselfde gehalte geproduseer het nie. Tog aan die begin van die negentiende eeu sien ons die begin van ‘n lang afname in tekstieluitvoer uit Indië. In 1811-12 het stuk-goedere 33 persent van die uitvoer van Indië uitgemaak; Teen 1850-51 was dit nie meer as 3 persent nie.
Waarom het dit gebeur? Wat was die implikasies daarvan?
Namate katoenbedrywe in Engeland ontwikkel het, het nywerheidsgroepe begin bekommerd wees oor die invoer van ander lande. Hulle het die regering onder druk geplaas om invoerbelasting op katoentekstiele op te lê, sodat Manchester -goedere in Brittanje kon verkoop sonder om van buite enige mededinging in die gesig te staar. Terselfdertyd het nyweraars die Oos -Indiese Kompanjie oorreed om ook Britse vervaardigers in Indiese markte te verkoop. Die uitvoer van Britse katoengoedere het in die vroeë negentiende eeu dramaties toegeneem. Aan die einde van die agtiende eeu was daar feitlik geen invoer van katoen-goedjies in Indië nie. Maar teen 1850 vorm katoen-goedere uit meer 31 persent van die waarde van Indiese invoer; en teen die 1870’s was hierdie syfer meer as 50 persent.
Katoenwewers in Indië het dus twee probleme tegelyk in die gesig gestaar: hul uitvoermark het ineengestort, en die plaaslike mark het gekrimp, met die invoer van Manchester. Die ingevoerde katoengoedere was so goedkoop dat wewers nie maklik daarmee kon meeding nie. Teen die 1850’s het verslae van die meeste weefstreke van Indië verhale van agteruitgang en verlatenheid vertel.
Teen die 1860’s het Weavers ‘n nuwe probleem in die gesig gestaar. Hulle kon nie voldoende voorsiening van rou katoen van goeie gehalte kry nie. Wanneer die Amerikaner
Die burgeroorlog het uitgebreek en katoenvoorrade van die VSA is afgesny, Brittanje het na Indië gewend. Namate rou katoenuitvoer uit Indië toegeneem het, het die prys van rou katoen opgeskiet. Wewers in Indië is honger na voorrade en gedwing om rou katoen teen buitensporige pryse te koop. Hierin kon die weef van situasie nie betaal nie.
Aan die einde van die negentiende eeu het wewers en ander ambagsmanne nog ‘n probleem gehad. Fabrieke in Indië het begin met die produksie en die mark met masjiengoed oorstroom. Hoe kan weefbedrywe moontlik oorleef?
Language: Afrikaans