آژانس های مدیریت اروپا ، که بر تولید صنعتی در هند حاکم بودند ، به انواع خاصی از محصولات علاقه مند بودند. آنها مزارع چای و قهوه را تأسیس کردند و زمین را با نرخ ارزان از دولت استعمار به دست آوردند. و آنها در معدن ، نیلی و جوت سرمایه گذاری کردند. بیشتر اینها محصولاتی بودند که در درجه اول برای تجارت صادرات مورد نیاز بودند و نه برای فروش در هند.
هنگامی که بازرگانان هندی در اواخر قرن نوزدهم شروع به راه اندازی صنایع کردند ، آنها از رقابت با کالاهای منچستر در بازار هند خودداری کردند. از آنجا که نخ بخش مهمی از واردات انگلیس به هند نبود ، آسیاب های اولیه پنبه در هند به جای پارچه ، نخ پنبه ای درشت (نخ) تولید می کردند. هنگامی که نخ وارد شد ، فقط از تنوع برتر بود. نخ تولید شده در آسیاب های ریسندگی هند توسط بافندگان Handloom در هند مورد استفاده قرار گرفت یا به چین صادر شد.
در دهه اول قرن بیستم ، مجموعه ای از تغییرات بر الگوی صنعتی شدن تأثیر گذاشت. هنگامی که جنبش Swadeshi حرکت کرد ، ناسیونالیست ها مردم را برای تحریم خارجی بسیج کردند. گروه های صنعتی خود را برای محافظت از منافع جمعی خود سازماندهی کردند و دولت را برای افزایش حمایت از تعرفه و اعطای امتیازات دیگر تحت فشار قرار دادند. علاوه بر این ، از سال 1906 ، صادرات نخ هند به چین از زمان تولید کارخانه های چینی و ژاپنی در بازار چین کاهش یافت. بنابراین صنعتگران در هند شروع به تغییر از نخ به تولید پارچه کردند. تولید قطعه پنبه- تولید کالاها در هند بین سالهای 1900 تا 1912 دو برابر شد.
با این حال ، تا جنگ جهانی اول ، رشد صنعتی کند بود. جنگ وضعیت چشمگیری جدید ایجاد کرد. واردات منچستر به هندوستان با مشغول تولید جنگ برای تأمین نیازهای ارتش ، به هند کاهش یافت. ناگهان ، میلز هندی بازار خانه وسیعی برای عرضه داشت. با طولانی شدن جنگ ، کارخانه های هندی برای تأمین نیازهای جنگ فراخوانده شدند: کیسه های جوت ، پارچه ای برای لباس ارتش ، چادرها و چکمه های چرمی ، زین های اسب و قاطر و تعداد زیادی از موارد دیگر. کارخانه های جدید تنظیم شده و قدیمی ها چندین شیفت را اجرا کردند. بسیاری از کارگران جدید شاغل بودند و همه برای کار ساعات طولانی تر ساخته شدند. طی سالهای جنگ تولید صنعتی رونق گرفت.
پس از جنگ ، منچستر هرگز نتوانست موقعیت قدیمی خود را در بازار هند بازیابی کند. اقتصاد انگلیس پس از جنگ قادر به مدرن سازی و رقابت با ایالات متحده ، آلمان و ژاپن نیست. تولید پنبه فرو ریخت و صادرات پارچه پنبه ای از انگلیس به طرز چشمگیری کاهش یافت. در داخل مستعمرات ، صنعتگران محلی به تدریج جایگاه خود را تثبیت می کردند ، تولیدات خارجی را جایگزین می کردند و بازار خانه را تصرف می کردند.
Language: Persian