Konstitusi ujar manawa pamrentah ora bakal nolak karo wong liya ing kesetaraan India sadurunge ukum utawa perlindungan sing padha karo hukum. Tegese hukum kasebut ditrapake kanthi cara sing padha kanggo kabeh, preduli saka status wong. Iki diarani aturan hukum. Aturan hukum minangka dhasar demokrasi apa wae. Tegese ora ana sing ngungkuli angger-angger. Ora ana bedane ing antarane pimpinan politik, pejabat pemerintah lan warga negara biasa.
Saben warga negara, saka perdana menteri menyang petani cilik ing desa sing adoh, kena ukum sing padha. Ora ana wong sing bisa menehi sah kanggo perawatan perawatan utawa hak istimewa mung amarga dheweke bakal dadi wong sing penting. Contone, sawetara taun kepungkur, mantan perdana negara ngadhepi kasus pengadilan babagan biaya sing ngapusi. Pengadilan pungkasane nyatakake yen dheweke ora salah. Nanging anggere kasus kasebut terus, dheweke kudu menyang pengadilan, menehi bukti lan kertas file, kaya warga liyane.
Posisi dhasar iki luwih dijlentrehake ing konstitusi kanthi ejaan saka hak kesetaraan kanggo kesetaraan. Pamrentah ora bakal mbedakake karo warga negara apa wae kanggo alarmasi, balapan, kasta, jinis utawa papan kelairan. Saben warga negara kudu entuk akses menyang papan umum kaya toko, toko, lan bukit bioskop. Kajaba iku, ora bakal ana watesan babagan panggunaan sumur, tank, gothing, dalan, papan dolanan lan papan kanggo pemerintah umum dikatekake dening pamrentah Umum. Iki bisa uga katon jelas, nanging kudu nggabungake hak-hak kasebut ing Konstitusi negara kita ing ngendi sistem kasta tradisional ora ngidini wong saka sawetara komunitas kanggo ngakses kabeh papan umum.
Prinsip sing padha ditrapake kanggo pakaryan umum. Kabeh warga negara kesetaraan kesempatan kanggo masalah sing ana hubungane karo pagawean utawa janjian kanggo posisi ing pamrentah. Ora ana warga sing bakal diskriminasi utawa ora layak kanggo kerja ing lapangan sing kasebut ing ndhuwur. Sampeyan wis maca ing bab 4 manawa pamrentah India wis nyedhiyakake leladen saka kasta sing wis dijadwal, jadwal suku lan kelas mundur liyane. Maneksa pamrentahan duwe rencana sing beda kanggo menehi pilihan kanggo wanita, miskin utawa cacat fisik ing sawetara jinis proyek. Apa leladen iki kanggo hak kesetaraan? Dheweke ora. Kanggo kesetaraan ora ateges menehi perawatan sing padha, ora prelu sing dibutuhake. Kesetaraan tegese menehi kesempatan sing padha kanggo entuk apa wae sing bisa. Kadhangkala, kudu menehi perawatan khusus kanggo wong liya supaya bisa njamin kesempatan sing padha. Iki minangka lelakon kerja. Mung kanggo njlentrehake iki. Konstitusi ujar manawa leladen kaya iki dudu pelanggaran hak kesetaraan.
Prinsip non-diskriminasi uga dadi urip sosial. Konstitusi kasebut nyebutake salah sawijining bentuk diskriminasi sosial, praktik ora bisa diukum, lan kanthi jelas ngarahake pamrentah supaya mungkasi. Praktek ora bisa dilarang ing bentuk apa wae. Unjik saka kene ora mung ateges nolak kanggo ndemek wong sing duwe kases tartamtu. Iki nuduhake praktik utawa praktik sosial sing katon mudhun ing wong sing lair kanthi label caste tartamtu. Praktek kasebut nolak dheweke interaksi karo wong liya utawa akses menyang papan umum minangka warga sing padha. Dadi konstitusi sing ora bisa ditindakake.
Language: Javanese