Kushtetuta thotë se Qeveria nuk do t’i mohojë asnjë personi në Indi Barazinë përpara Ligjit ose mbrojtjes së barabartë të ligjeve. Do të thotë që ligjet zbatohen në të njëjtën mënyrë për të gjithë, pavarësisht nga statusi i një personi. Ky quhet rregulli i ligjit. Sundimi i ligjit është themeli i çdo = demokracie. Do të thotë që asnjë person nuk është mbi ligjin. Nuk mund të ketë ndonjë dallim midis një drejtuesi politik, zyrtarit qeveritar dhe një qytetari të zakonshëm.
Citizendo qytetar, nga Kryeministri te një fermer i vogël në një fshat të largët, i nënshtrohet të njëjtave ligje. Asnjë person nuk mund të pretendojë ligjërisht ndonjë trajtim ose privilegj të veçantë vetëm sepse ai ose ajo ndodh të jetë një person i rëndësishëm. Për shembull, disa vjet më parë një ish -kryeministër i vendit u përball me një çështje gjyqësore me akuzën e mashtrimit. Gjykata më në fund deklaroi se ai nuk ishte fajtor. Por për sa kohë që çështja vazhdoi, ai duhej të shkonte në gjykatë, të jepte prova dhe të paraqiste letra, ashtu si çdo qytetar tjetër.
Ky pozicion themelor sqarohet më tej në Kushtetutë duke shqiptuar disa implikime të së drejtës së barazisë. Qeveria nuk do të diskriminojë asnjë qytetar mbi baza vetëm të fesë, racës, kastës, seksit ose vendit të lindjes. Citizendo qytetar do të ketë qasje në vende publike si dyqane, restorante, hotele dhe salla të kinemasë. Në mënyrë të ngjashme, nuk do të ketë asnjë kufizim në lidhje me përdorimin e puseve, tankeve, Ghats banjë, rrugë, shesh lojërash dhe vendet e vendpushimeve publike të mirëmbajtura nga qeveria ose kushtuar përdorimit të publikut të gjerë. Kjo mund të duket shumë e qartë, por ishte e nevojshme të përfshiheshin këto të drejta në Kushtetutën e vendit tonë, ku sistemi tradicional i kastës nuk i lejonte njerëzit nga disa komunitete të hynin në të gjitha vendet publike.
I njëjti parim vlen për punët publike. Të gjithë qytetarët kanë barazi të mundësive në çështje që lidhen me punësimin ose emërimin në çdo pozicion në qeveri. Asnjë qytetar nuk do të diskriminohet ose bëhet i papërshtatshëm për punësim për arsyet e përmendura më lart. Ju keni lexuar në Kapitullin 4 se Qeveria e Indisë ka siguruar rezervime për kastat e planifikuara, fiset e planifikuara dhe klasa të tjera të prapambetura. Qeveritë e ndryshme kanë skema të ndryshme për t’u dhënë preferencë grave, të varfëra ose të aftësive fizike në disa lloje të punëve. A janë këto rezerva kundër të drejtës së barazisë? Ata nuk janë të. Për barazinë nuk do të thotë t’i jepni të gjithë të njëjtit trajtim, pa marrë parasysh atë që u nevojitet. Barazia do të thotë t’u jepni të gjithëve një mundësi të barabartë për të arritur gjithçka që është në gjendje. Ndonjëherë është e nevojshme t’i jepet dikujt trajtim të veçantë për të siguruar mundësi të barabarta. Kjo është ajo që bëjnë rezervimet e punës. Vetëm për ta sqaruar këtë. Kushtetuta thotë se rezervat e këtij lloji nuk janë shkelje të së drejtës së barazisë.
Parimi i mos diskriminimit shtrihet edhe në jetën shoqërore. Kushtetuta përmend një formë ekstreme të diskriminimit shoqëror, praktikën e paprekshmërisë dhe e drejton qartë qeverinë që t’i japë fund asaj. Praktika e paprekshmërisë është ndaluar në çfarëdo forme. Paprekshmëria këtu nuk nënkupton vetëm refuzimin për të prekur njerëzit që i përkasin casteve të caktuara. I referohet çdo besimi ose praktike shoqërore që shikon njerëzit për shkak të lindjes së tyre me etiketa të caktuara të kastës. Një praktikë e tillë u mohon atyre bashkëveprimin me të tjerët ose qasjen në vendet publike si qytetarë të barabartë. Kështu që Kushtetuta e bëri të paprekshmërisë një vepër të dënueshme.
Language: Albanian