در این فصل ما در نظر گرفته ایم. معنای دموکراسی به معنای محدود و توصیفی. ما دموکراسی را به عنوان نوعی دولت درک کرده ایم. این روش برای تعریف دموکراسی به ما کمک می کند تا مجموعه ای روشن از حداقل ویژگی هایی را که یک دموکراسی باید داشته باشد ، شناسایی کنیم. متداول ترین شکل که دموکراسی در زمان ما می گیرد ، یک دموکراسی نماینده است. شما قبلاً در کلاسهای قبلی در مورد این موضوع خوانده اید. در کشورهایی که ما دموکراسی می نامیم ، همه مردم حکومت نمی کنند. اکثریت مجاز به تصمیم گیری از طرف همه مردم هستند. حتی اکثریت مستقیماً حکم نمی کنند. اکثریت مردم حکومت می کنند
از طریق نمایندگان منتخب خود. این ضروری می شود زیرا:
• دموکراسی های مدرن تعداد زیادی از افراد را درگیر می کنند که از نظر جسمی برای آنها غیرممکن است که در کنار هم نشستن و تصمیم جمعی بگیرند.
• حتی اگر آنها بتوانند ، شهروند وقت ، تمایل یا مهارت هایی برای شرکت در همه تصمیمات را ندارد.
این درک واضح اما حداقل از دموکراسی به ما می دهد. این وضوح به ما کمک می کند تا دموکراسی ها را از غیر دموکراسی ها متمایز کنیم. اما به ما اجازه نمی دهد بین یک دموکراسی و یک دموکراسی خوب تمایز قائل شویم. به ما اجازه نمی دهد عملکرد دموکراسی را فراتر از دولت ببینیم. برای این کار ما باید به معانی گسترده تر دموکراسی بپردازیم.
بعضی اوقات ما از دموکراسی برای سازمان هایی غیر از دولت استفاده می کنیم. فقط این گفته ها را بخوانید:
• “ما یک خانواده بسیار دموکراتیک هستیم. هر وقت تصمیمی باید اتخاذ شود ، همه ما می نشینیم و به اجماع می رسیم. نظر من به اندازه پدرم اهمیت دارد.”
• “من معلمانی را دوست ندارم که به دانش آموزان اجازه نمی دهند صحبت کنند و در کلاس سؤال کنند. من دوست دارم معلمان با خلق و خوی دموکراتیک داشته باشم.”
• “یک رهبر و اعضای خانواده اش همه چیز را در این حزب تصمیم می گیرند. چگونه می توانند از دموکراسی صحبت کنند؟”
این روشهای استفاده از کلمه دموکراسی به معنای اساسی آن در مورد روش تصمیم گیری برمی گردد. یک تصمیم دموکراتیک شامل مشاوره و رضایت همه کسانی که تحت تأثیر آن تصمیم قرار دارند. کسانی که قدرتمند نیستند ، در تصمیم گیری به عنوان کسانی که قدرتمند هستند ، همین حرف را می زنند. این می تواند برای یک دولت یا یک خانواده یا هر سازمان دیگری اعمال شود. بنابراین دموکراسی نیز یک اصل است که می تواند برای هر حوزه زندگی اعمال شود.
بعضی اوقات ما از کلمه استفاده می کنیم. دموکراسی برای توصیف هیچ دولت موجود بلکه برای ایجاد یک استاندارد ایده آل که همه دموکراسی ها باید هدف آن باشند:
• “دموکراسی واقعی فقط زمانی به این کشور می رسد که هیچ کس گرسنه به رختخواب نمی رود.”
• “در یک دموکراسی ، همه شهروندان باید بتوانند در تصمیم گیری نقش مساوی داشته باشند. برای این کار شما فقط به یک حق رأی مساوی احتیاج ندارید. هر شهروند باید اطلاعات برابر ، آموزش ابتدایی ، منابع برابر و تعهد زیادی داشته باشد.”
اگر این آرمان ها را جدی بگیریم ، هیچ کشوری در جهان یک دموکراسی نیست. با این حال ، درک دموکراسی به عنوان یک ایده آل به ما یادآوری می کند که چرا ما دموکراسی را ارزیابی می کنیم. این ما را قادر می سازد تا در مورد یک دموکراسی E موجود قضاوت کنیم و نقاط ضعف آن را شناسایی کنیم. این به ما کمک می کند تا بین یک دموکراسی حداقل و یک دموکراسی خوب تمایز قائل شویم.
در این کتاب ما با این مفهوم گسترده دموکراسی زیاد سر و کار نداریم. تمرکز ما در اینجا با برخی از ویژگی های اصلی دموکراسی به عنوان نوعی دولت است. = سال آینده اطلاعات بیشتری در مورد یک جامعه دموکراتیک و روش های = ارزیابی دموکراسی ما خواهید خواند. در این مرحله فقط باید توجه داشته باشیم که دموکراسی می تواند در بسیاری از حوزه های زندگی اعمال شود و دموکراسی می تواند اشکال مختلفی به خود بگیرد. تا زمانی که اصل اساسی مشاوره به صورت مساوی پذیرفته شود ، می توان روش های مختلفی برای تصمیم گیری به صورت دموکراتیک وجود داشت. رایج ترین شکل دموکراسی در جهان امروز حاکم بر نمایندگان منتخب مردم است. ما در فصل 3 اطلاعات بیشتر در مورد آن خواهیم خواند. همه افراد می توانند در کنار هم بنشینند و مستقیماً تصمیم بگیرند. اینگونه است که گرام سباها باید در یک روستا کار کند. آیا می توانید به برخی از روشهای دیگر دموکراتیک تصمیم گیری فکر کنید؟
این همچنین بدان معنی است که هیچ کشوری یک دموکراسی کامل نیست. ویژگی های دموکراسی که در این فصل بحث کردیم ، فقط حداقل شرایط یک دموکراسی را ارائه می دهد. این امر آن را به یک دموکراسی ایده آل تبدیل نمی کند. هر دموکراسی باید سعی کند آرمان های یک تصمیم گیری دموکراتیک را تحقق بخشد. این یک بار و برای همیشه قابل دستیابی نیست. این امر نیاز به تلاش مداوم برای نجات و تقویت اشکال دموکراتیک تصمیم گیری دارد. کاری که ما به عنوان شهروندان انجام می دهیم می تواند در ایجاد کشور ما کم و بیش دموکراتیک ایجاد کند. این قدرت است و
ضعف دموکراسی: سرنوشت کشور نه تنها به آنچه حاکمان انجام می دهند بستگی دارد ، بلکه عمدتاً به کاری است که ما ، به عنوان شهروندان انجام می دهیم.
این همان چیزی است که دموکراسی را از سایر دولتها متمایز می کند. اشکال دیگر دولت مانند سلطنت ، دیکتاتوری یا حکومت یک حزب ، همه شهروندان را ملزم به شرکت در سیاست نمی کند. در حقیقت بیشتر دولتهای غیر دموکراتیک دوست دارند که شهروندان در سیاست شرکت نکنند. اما دموکراسی به مشارکت فعال سیاسی همه شهروندان بستگی دارد. به همین دلیل است که مطالعه دموکراسی باید بر سیاست دموکراتیک متمرکز شود.
Language: Persian
A