প্ৰশ্নাৱলীঃ
১। ‘অন্তৰৰ অতি গুপুত কোণত সেইবোৰ কি কথা লুকাই আছে?’- মঞ্জলাৰ অন্তৰত কি কথা লুকাই আছিল, বহলাই আলোচনা কৰা।
উত্তৰঃ মঞ্জলাই কুৰি বছৰ বয়সতেই এইখন ঘৰলৈ বিয়া হৈ আহিছিল। মঞ্জলা পঢ়াৰ প্ৰতি আগ্ৰহ আছিল যদিও পিতৃ মাতৃৰ কথাত বাধ্য হৈ বিয়াত বঢ়িছিল।
ত্ৰিদিব হ’ল পিতৃ-মাতৃত কথাত চলা এজন ভদ্ৰ ল’ৰা। যোৱা কুৰিটা বছৰ মঞ্জলাই এটাও ইচ্ছা পূৰণ কৰিব পৰা নাই। তাই ঘৰ আৰু পাকঘৰটোৰ বাহিৰে একো কৰিব নোৱাৰে। কুমাৰী জীৱনৰ কথা মনত পেলাই তাই লুকাই লুকাই কান্দে। শাহুৱেকৰ কঠোৰ শাসনৰ বাবে তাই মাজে মাজে উচুপি উঠে। শহুৱেক ঢুকোৱা ২ বছৰ হ’ল আজি শাহুৱেকো ঢুকাল। শাহুৱেকৰ বাবে মঞ্জলাৰ জীৱনটো গতানুগতিক পৰিশ্ৰমৰ এক ঘেয়ামিৰ মাজত সোমাই পৰা কথাবোৰেই মঞ্জলাৰ অন্তৰৰ অতি গুপুত কোণত ইমান দিনে লুকাই আছে।
২। ‘নাই বাইদেউ, এনেকৈ পাকঘৰতে জীৱনটো শেষ কৰি নিদিবি- এটা ৰান্ধনি-চান্ধনি ৰাখ।’- কথাখাৰ কোনে কি প্ৰসংগত কৈছিল?
উত্তৰঃ কথাষাৰ মঞ্জলাৰ ভনীয়েক মৃদুলাই কৈছিল। মৃদুলাৰ গিৰিয়েক সাধাৰণ ব্যৱসায়ী ইমান শিক্ষিতও নহয়, কিন্তু সামান্য আয়েৰে সিহঁতে জীৱন উপভোগ কৰিছিল। আনহাতে মঞ্জলা এখন ধনী ঘৰৰ বোৱাৰী। তেওঁলোকৰ দহজনক খোৱাব পৰাও ক্ষমতা আছে। আলহী অতিথিৰে ভৰা ঘৰখন তাৰোপৰি ত্ৰিদিব, শাহুৱেক-শহুৱেক ত্ৰিদিবৰ চাৰিটা ল’ৰা-ছোৱালী, ত্ৰিদিবৰ বিধৱা ভনীয়েকৰ তিনিটা ল’ৰা-ছোৱালী এই আটাইবোৰক ৰান্ধি খোৱাই থাকোতেই মঞ্জলাৰ সোণালী দিনবোৰ পাৰ হৈ যায়।
তাই বাকৰ বন্দীত্ব আৰু ঘৰখনৰ একঘেয়া জীৱন ধাৰণৰ পদ্ধতিয়ে চুৰমাৰ কৰি পেলালে। সেইবাবে তাই ৰন্ধা বঢ়াতেই জীৱনটো শেষ কৰি দিয়াতকৈ ঘৰত ৰান্ধনি এজন ৰাখিব লাগে।
৩। ‘মুক্তি- আঃ কি মধুৰ।” – মঞ্জলাই কি ধৰণৰ মুক্তি বিচাৰিছিল? সেই মুক্তি তেওঁ পালেনে – বুজাই লিখা।
উত্তৰঃ চহৰৰ ধনী ঘৰৰ বোৱাৰী লগতে ত্ৰিদিবৰ নিছিনা সন্মানীয় ব্যক্তিৰ পত্নী হৈয়ো যেন মঞ্জলাই দাসীৰ জীৱন কটাইছে।
শহুৱেক ঢুকুৱাৰ সময়ত সকলোৰে চকুত চকুপানি মঞ্জলাইয়ো কান্দিছিল যদিও তেওঁ মুক্তিৰ স্বাদ অনুভৱ কৰিছিল। তেওঁ বিছৰা ধৰণে মুক্তি পালে, কিন্তু সেই মুক্তিৰ প্ৰকৃত আনন্দ তাই নাপালে। মঞ্জলাই ৰান্ধনী এটা আনিলে সচাঁ, কিন্তু নিজে ৰন্ধা ভাতৰ দৰে তৃপ্তি নাপালে। কিতাপ-আলোচনী আদি পঢ়িবলৈ ল’লে কিন্তু পঢ়ি ৰস নাপালে। চিনেমা চাব গ’ল কিন্তু ভাল নাপালে। তাই অনুভৱ কৰিলে যেন বেসোৱাদ হৈ পৰিছে। তাই যি মুক্তি পালে সেই মুক্তি যেন আধৰুৱা।৪। ‘মাহীয়েকৰ দৰে স্পষ্ট বক্তা হৈছে ভাগিনীয়েকজনী’ – ইয়াত মাহীয়েক আৰু ভাগিনীয়েক কোন?
উত্তৰঃ ‘মাহীয়েকৰ দৰে স্পষ্ট বক্তা হৈছে ভাগিনীয়েকজনী’ – ইয়াত মাহীয়েক হৈছে মঞ্জলাৰ ভনীয়েক মৃদুলা আৰু ভাগিনীয়েক হৈছে মঞ্জলাৰ ডাঙৰ ছোৱালী মন্দিৰা।
৫। ঠাকুৰে ৰন্ধা-বঢ়া কৰিবলৈ লোৱাৰ পিছত মঞ্জলাৰ কেনেধৰণৰ সুবিধা আৰু অসুবিধা হৈছিল, বুজাই লিখা।
উত্তৰঃ ঠাকুৰে ভালকৈ ৰান্ধক বা নাৰান্ধক, ঠাকুৰ অহাৰ পিছত মঞ্জলাই পাকঘৰৰ পৰা মুক্তি পালে। শাহুৱেক থাকোতে মঞ্জলাই সময়ৰ অভাৱত বহুতো ইচ্ছা যেনে- কিতাপ পঢ়া, চিনেমা চোৱা, এমব্ৰইডাৰি কৰা এইবোৰ কৰিব পৰা নাছিল। এতিয়া তাইৰ হাতত সময়ৰ অভাৱ নাই।
কিন্তু ঠাকুৰ অহাৰ লগে লগে তাইৰ বহুতো অসুবিধাও হৈছিল। ঠাকুৰে আঞ্জাত জ্বলা বেছিকৈ দিয়াৰ বাবে ল’ৰা-ছোৱালীবোৰে ভালদৰে ভাত খাব পৰা নাছিল।