W latach po 1815 r. Strach przed represjami doprowadził wielu liberalistycznych naukowych pod ziemią. W wielu europejskich stanach tajne społeczeństwa wyskoczyły, aby szkolić rewolucjonistów i rozpowszechniać ich pomysły. Bycie rewolucyjnym w tym czasie oznaczało zobowiązanie do przeciwstawienia się formy monarchiczne, które zostały ustanowione po Kongresie Wiedeńskim i walczyć o wolność i wolność. Większość z tych rewolucjonistów postrzegała także tworzenie państw narodowych jako niezbędną część tej walki o wolność.
Jedną z takich osób była włoska rewolucyjna Giuseppe Mazzini. Urodzony w Genui w 1807 r. Został członkiem Secret Society of the Carbonari. Jako 24 -letni mężczyzna został wysłany na wygnanie w 1831 r. Za próbę rewolucji w Ligurii. Następnie założył jeszcze dwa podziemne społeczeństwa, najpierw młode Włochy w Marsylii, a następnie młodą Europę w Berne, której członkowie byli podobnie myślącymi młodymi mężczyznami z Polski, Francji, Włoch i państw niemieckich. Mazzini uważał, że Bóg zamierzał narody być naturalnymi jednostkami ludzkości. Więc Włochy nie mogły nadal być mozaiką małych stanów i królestw. Trzeba było go zawrzeć w jedną zunifikowaną republikę w szerszym sojuszu narodów. Samo to zjednoczenie może być podstawą włoskiej wolności. Zgodnie z jego modelem w Niemczech, Francji, Szwajcarii i Polsce utworzono tajne stowarzyszenia. Nieustępliwy sprzeciw Mazziniego wobec monarchii i jego wizja demokratycznych republik przeraziła konserwatystów. Metternich opisał go jako „najniebezpieczniejszego wroga naszego porządku społecznego”. Language: Pali