Tingnan natin kung kailan nagsimula ang pag -print sa India at kung paano isinulat ang mga ideya at impormasyon bago ang edad ng pag -print. Ang India ay nagkaroon ng isang napaka -mayaman at lumang tradisyon ng mga sulat -kamay na mga manuskrito – sa Sanskrit, Arabic, Persian, pati na rin sa iba’t ibang mga wikang vernacular. Ang mga manuskrito ay kinopya sa mga dahon ng palma o sa papel na gawa sa kamay. Ang mga pahina ay minsan maganda ang isinalarawan. Sila ay mapipilit sa pagitan ng mga kahoy na takip o sewn nang magkasama upang matiyak ang pangangalaga. Ang mga manuskrito ay patuloy na ginawa hanggang sa maayos pagkatapos ng pagpapakilala ng pag -print, hanggang sa huling bahagi ng ikalabinsiyam na siglo.
Ang mga manuskrito, gayunpaman, ay lubos na mahal at marupok. Kailangan nilang hawakan nang mabuti, at hindi nila madaling mabasa bilang ang
Ang script ay isinulat sa iba’t ibang mga estilo. Kaya ang mga manuskrito ay hindi malawak na ginagamit sa pang -araw -araw na buhay. Kahit na ang pre-kolonyal na Bengal ay nakabuo ng isang malawak na network ng mga pangunahing paaralan ng nayon, ang mga mag-aaral ay madalas na hindi nagbasa ng mga teksto. Natuto lang silang magsulat. Ang mga guro ay nagdidikta ng mga bahagi ng mga teksto mula sa memorya at isinulat ito ng mga mag -aaral. Marami ang naging marunong magbasa nang hindi talaga nagbabasa ng anumang uri ng mga teksto.
Language: Tagalog