তেজ গোট মৰা টো এক গুৰুতৰ চিকিৎসীয় স্থিতি আৰু সেইবোৰ দ্ৰৱীভূত কৰাৰ বাবে কোনো অনুমোদিত ঘৰুৱা চিকিৎসা নাই। দৰাচলতে, তেজ গোট মৰাৰ বাবে ঘৰুৱা চিকিৎসা ৰখাটো বিপদজনক হ’ব পাৰে আৰু আপোনাক প্ৰয়োজনহোৱা সঠিক চিকিৎসা প্ৰাপ্ত কৰাত পলম কৰিব পাৰে।
যদি আপুনি সন্দেহ কৰে যে আপোনাৰ তেজ গোট খাইছে, লগে লগে চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ যোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। জটিলতা প্ৰতিৰোধ কৰিবলৈ আগতীয়া ৰোগ নিৰ্ণয় আৰু চিকিৎসা অত্যাৱশ্যকীয়। ইয়াত আপুনি ঘৰত তেজ গোট মৰাৰ চিকিৎসা কিয় কৰিব নালাগে:
অকাৰ্যকৰীতা: ঘৰুৱা প্ৰতিকাৰে তেজগোট কাৰ্যকৰীভাৱে দ্ৰৱীভূত কৰিব পাৰে বুলি কোনো বৈজ্ঞানিক প্ৰমাণ নাই।
বিলম্বিত চিকিৎসা: চিকিৎসাত পলম কৰিলে পালমোনাৰী এম্বোলিজম (হাঁওফাঁওত তেজ গোট মৰা) দৰে গুৰুতৰ জটিলতাৰ আশংকা বৃদ্ধি কৰিব পাৰে যি জীৱনৰ বাবে বিপদজনক হ’ব পাৰে।
অনুপযুক্ত ৰোগ নিৰ্ণয়: কিছুমান স্থিতিত তেজ গোট মৰাৰ লক্ষণঅনুকৰণ কৰিব পাৰে। এজন চিকিৎসকে কাৰণটো সঠিকভাৱে নিৰ্ণয় কৰিব পাৰে আৰু চিকিৎসাৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ পাঠ্যক্ৰমৰ পৰামৰ্শ দিব পাৰে।
যদিও তেজ গোট মৰাৰ বাবে কোনো ঘৰুৱা নিৰাময় নাই, আপোনাৰ বিপদাশংকা হ্ৰাস কৰিবলৈ আপুনি গ্ৰহণ কৰিব পৰা প্ৰতিৰোধমূলক ব্যৱস্থা আছে:
এটা বজাই ৰাখক